กฎแห่งบารมีและผลของการรังแกสัตว์: การสร้างสรรค์ความสว่างทางธรรม : หน้า 12/35

กรรมของการรังแกสัตว์ ในการสร้างบารมีกันเป็นทีมใหญ่ ซึ่งมีเป้า หมายเพื่อไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรมนั้น จำเป็นต้อง อาศัยกำลังบุญบารมีมากๆ คือต้องมีบุญใหญ่และ ร่วมทำพร้อมกันไปเป็นทีม โดยไม่มีใครน้อยหน้า เพื่อ ไม่มีใครล้ำหน้า แต่ว่าเป็นการสร้างบารมีกันไป อย่างพร้อมหน้า ต้องรู้จักสวมหัวใจของพระบรม โพธิสัตว์ มุ่งอุทิศตนให้กับงานสร้างบารมี ทำหน้าที่ ของผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตรอย่างเต็มที่ ขยายประทีปแห่งธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมา สัมพุทธเจ้า ไปสู่ดวงใจของมวลมนุษยชาติทั้ง หลาย การฝึกฝนอบรมตนเองให้สมบูรณ์พร้อมใน ทุกด้าน และเป็นต้นแบบต้นบุญให้กับชาวโลก เป็น สิ่งสำคัญของการดำรงตนเป็นผู้นำบุญ โดยเฉพาะ การฝึกฝนใจให้ใสสะอาด บริสุทธิ์ หยุดนิ่ง ให้เข้าถึง พระธรรมกาย เพื่อใ อให้มีพระรัตนตรัยเป็นสรณะที่พึ่ง ทีแท้จริงของตัวเองให้ได้เสียก่อน มีพระบาลีที่กล่าวเอาไว้ใน ฐานะสูตร ว่า “สตรี บุรุษ คฤหัสถ์หรือบรรพชิต ควร พิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีกรรมเป็นของตน เป็น ทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็น เผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่ง ใครทำกรรมใดไว้ ดีหรือ ชั่วก็ตาม จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น" เรื่องของกฎแห่งกรรมเป็นกฎสากล ที่มี ความเที่ยงธรรมที่สุด สิ่งใดก็ตามที่เราได้กระทำ เอาไว้ ไม่ว่าจะเป็นกุศลหรืออกุศล สักวันหนึ่งต้อง ส่งผลให้เราอย่างแน่นอน ความสุขหรือความทุกข์ที่ เราได้รับในปัจจุบันชาตินี้ ล้วนเป็นผลมาจากกรรม ที่เราเคยกระทำเอาไว้ในอดีตทั้งสิ้น ผู้ที่สามารถ แสดงเรื่องนี้ให้กับเราได้ดีที่สุด มีเพียงพระสัมมา สัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ และผู้มีรู้มีญาณเท่านั้น เพราะท่านเหล่านั้นสามารถระลึกชาติได้ มีอนาค ตังสญาณ รู้กระทั่งอนาคตว่า กรรมที่เราประกอบ เหตุเอาไว้นี้ จะส่งผลเป็นอย่างไรต่อไป DMC ผลของการกระทำที่ถูกแสดงออกทั้งทาง กาย วาจา ใจนี้ ไม่สามารถที่จะพิสูจน์ได้ง่ายๆ เพราะเป็นเรื่องที่ละเอียดซับซ้อน เป็นสิ่งที่พัวพัน กันมาข้ามภพข้ามชาติ จะพิสูจน์กันตามหลัก วิทยาศาสตร์หรือเทคโนโลยีสมัยใหม่ก็ยังทำไม่ได้ เหมือนดังเช่นปัญหาที่สุภมาณพเคยทูลถามพระผู้ มีพระภาคเจ้าว่า “ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ อะไร หนอแล เป็นเหตุเป็นปัจจัยให้พวกมนุษย์ปรากฏ ความเลวและความประณีตต่างกัน มนุษย์บางพวก ปรากฏมีอายุสั้น มีอายุยืน มีโรคมาก มีโรคน้อย มี ผิวพรรณทราม มีผิวพรรณงาม มีศักดาน้อย มี ศักดามาก มีโภคะน้อย มีโภคะมาก เกิดในสกุลต่ำ เกิดในสกุลสูง ไร้ปัญญา มีปัญญา ขอพระองค์ทรง ชี้บอกข้าพระองค์ด้วยเถิด” พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า "ดูก่อนมาณพ สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่ง กรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มี กรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมเท่านั้นที่จำแนกสัตว์ให้