คำสอนของพระโพธิสัตว์เกี่ยวกับศีลและคุณธรรม : หน้า 8/120

พระโพธิสัตว์ได้กล่าวสุภาษิต อันไพบเราะว่า “โลกานี้ไม่มีสิ่งแก่ผู้ทำบาป ตนไม้ที่เกิดในป่าย่อมมีคนเห็น คนพล่าย่อมสำคัญคิดว่านายเป็นความลับ ข้าเจ้ย่อมไม่เห็นทับ แม่ว่าร่างเปล่าก็ไม่มีที่ใดว่างเปล่า ถึงแม้ข้าจะไม่เห็นใคร แต่ที่นั่นไม่ว่างเปล่าจากตัวข้าพเจ้า” อาจารย์ได้กล่าวดังนั้น จึงมีความเชื่อมั่นในพระโพธิสัตว์ วาสนาคุณเสด็จของท่านให้มีความสุขได้ จึงกล่าวว่าว่า “พ่อหนุ่ม เราประสงค์จะบอกลูกสาวคนนี้ให้เป็นคู่ครองของเธอ เป็นการตอบแทนที่เธอเป็นผู้มีศีลไม่ทำลายความดีงามของตนเอง สิ่งที่เราให้ทำในคราวนี้ เพื่อทดสอบพวกเธอว่าเป็นผู้มีศีล ยิ่งในคุณธรรมมากน้อยเพียงไร” ว่าแล้วก็ส่งให้ลูกศิษย์ทั้งหลายฝึกให้เป็นคนดีเป็นครองของเธอ เป็นการตอบแทนที่เธอเป็นผู้มีศีลไม่ทำลายความดีงามของตนเอง สิ่งที่เราให้ทำในคราวนี้ เพื่อทดสอบพวกเธอว่าเป็นผู้มีศีล ยิ่งในคุณธรรมมากน้อยเพียงไร” ว่าแล้วก็ส่งให้ลูกศิษย์ทั้งหลายฝึกให้เป็นคนดีเป็นครองของเธอ เป็นการตอบแทนที่เธอเป็นผู้มีศีลไม่ทำลายความดีงามของตนเอง สิ่งที่เราให้ทำในคราวนี้ เพื่อทดสอบพวกเธอว่าเป็นผู้มีศีล ยิ่งในคุณธรรมมากน้อยเพียงไร” ว่าแล้วก็ส่งให้ลูกศิษย์ทั้งหลายฝึกให้เป็นคนดีเป็นครองของเธอ เป็นการตอบแทนที่เธอเป็นผู้มีศีลไม่ทำลายความดีงามของตนเอง สิ่งที่เราให้ทำในคราวนี้ เพื่อทดสอบพวกเธอว่าเป็นผู้มีศีล ยิ่งในคุณธรรมมากน้อยเพียงไร” “ใจของภิญญาผู้มีศีลบริสุทธิ์ ย่อมไม่หยั่งลงสัย มีภารติเตียนตนเองเป็นต้น ดูจากตี่ไม่หยั่งลงสู่ความมิด จะนั้น”