การใช้เสื้อผ้าอย่างมีคุณค่าและประหยัด : หน้า 78/120

บนศาลาที่โดนแดดโดนฝนนิดหน่อยที่คุณภาพดี ประณีต แล้วราก็แพงมากด้วย แต่นึกดูเพราะใช้นานดี แต่ถึงจะทนทานอย่างไร ถ้าเองไปปักที่พื้นข้างล่างซึ่งมันขึ้น มันจำแล้ว ไม่ทันไรดึงก็เสียหายหมด เพราะฉะนั้นเสื้อแดงนี้ห้ามเอาไปตามสนั่นหญ้าดาด บนศาลาอันที่อาจโดนแดดโดนฝนบ้าง ก็เอาเสื้อที่มีคุณภาพปานกลางไปปักไว้ พอใช้ได้ถึงเสียหายบ้างก็เป็นไร ส่วนกลางสนามหรือตรงพื้นดินที่เสียงต่อความจำเป็นนั้น ให้เอาเสื้อคุณภาพเลวไปใช้ ถ้าเกิดเสียหายก็มอดไปเสียดาย เพราะราคาไม่กี่สตางค์ เป็นเสื้อสั้น พวกเราวัดร้อยอย่างนี้แล้ว ช่วยหลวงพ่อด้วย ใช้เสื้อให้ถูกประเภท แล้วก็ช่วยกันเก็บ ช่วยกันรักษา เราจะได้ของดี ๆ เอาไว้กัน ยิ่งเราใช้คอมหยอดยึดงได้เท่าไร เจ้าภาพที่เขาบริจาคเงินซื้อเสื้อมา ก็จะได้รับบุณมากยิ่งตามส่วน เราเองก็ได้ชื่อว่าร่วมสมบัติพระศาสนา อย่างนี้แม็คิดก็ตามนี้จะตามคุณครองเรานะ มีสมบัตออะไร ก็จะมีคนคอยดูแลให้ นอกจากช่วยกันประหยัดแล้ว ท่านยังเขียนเต่าว่า ให้มีความมั่นคง สักว่า “อู่ย” นี้ ใช่มาแต่บรรทัดแล้ว “อยู่่อย่าให้กินการจากผลประโยชน์ที่เราพึงได้” คือวิบัตแดนโดยไม่ดูถูกของตน เมื่อรุ่งฯ ยา ตา ทวดของเรานั้น คนที่เขามีฐานะดี ๆ เขาบ่นหมอตัวสีตามวัน วันอาทิตย์ สีแดง วันจันทร์สีเหลือง วันอังคารสีชมพู... เขามีแฟ้นกันไม่เหมือนกัน แต่เขาบ้าแฟ้นกัน จนเป็นเรื่องของเขา เพราะอยู่ใส่สี่ที่จะทำได้ เรายังเป็นผู้อยู่ อย่าเที่ยวไปบ้แฟ้นตามเขาเพราะตัวเราจะเดือดร้อน หลวงพ่อเองเมื่อก่อนนวนขีดหลักในการใช้เสื้อผ้า ต้องเป็นสีเท่ากัน และใช้ได้หลายหน เมื่อมียืนนิคเคยใช้เสื้อๆ ไปได้ทุกที่ไม่บิดตา เมื่อจบการศึกษาแล้วจะใช้เสื้อสีงามทุกวันกู กระไรอยู่จ จะใช้เสื้อมาที่เก่งง่ายทั้งสิ้นเปลือง และเนื่องจากทำงานอยู่ในธุรกิจจึงเลือกใช้สีขาวอมเทาหรือขาวอมฟ้า เสื้อผ้าประเภทนี้มองดูเท่าเข้าและใช้ได้หลายงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กางเกงนั้นหลวงพ่อเลือกสีเม็ม ๆ อาจมีสีนำเงินแกมลักษณะนั้น นอกจากว่าจะใช้ได้กางในงานไม่ว่าจะเป็นงานศพ งานแต่งงานแล้ว ยังเก่าาา ใช้ได้นานอีกด้วย และที่สำคัญคือ พร้อมเสมอไม่ว่าจะไปธรณีไหน พอรู้ว่ามีงานอะไร จำเป็นต้องไป ก็ไปทันที โดยไม่ต้องย้อนกลับไปเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวให้เสียเวลา การไม่เป็นทาสแฟชั่นนี้ นอกจากจะประหยัดแล้ว ยังทำให้คล่องตัวไม่เป็นภาระอีกด้วย แต่ภาชิตของท่าน “พี่หัวแต่พอเก่า กินเหล้าแต่พอเขา” อย่างนี้ไม่เอานะ ชักนำให้เราประพฤติวัว ถ้า “หัวแต่พอเก่า กินน้ำแต่พออิ่ม” หรือ “หีผมแต่พอเก่า หวีผมแต่พองาม” อย่างนี้ค่อยดูได้ แล้วท่านเตือนเรื่องการเที่ยวเตร่เล่นการพนัน นั่นก็เข้าท่าทีเดียว สิ่งเหล่านี้เป็นของบูญ มีแต่ดั่งชีวิตให้ต่ำต่ำ