การจัดการการจ่ายใช้สอยในชีวิตประจำวัน : หน้า 77/120

การจ่ายใช้สอยของท่าน ซึ่งเป็นการประจำดี ก็เป็นการชักชวนควรดี เราต้องช่วย ตรวจความให้ดิ้นด้วย ไม่ควรเสียก้อยให้เสีย ถ้าได้หน้าที่เรากระทำก็ไว้รอเรียนให้ท่าน ทรงตามความจริง อย่าส่งเสริมเติมต่อให้มากมายออกไปจากเหตุการณ์นี้เป็น จึงจะบัว ว่าเรามีความสำคัญต่อท่าน และส่วนตัวเราก็เหมือนกัน จงมีความมั่นคงจ่ายใช้สอยแต่พอควร อยู่อย่าให้เกินการจากผลประโยชน์ที่เราพึงได้ กล่าวคือ ได้อัญเดือนนะ 20 ฯ 30 บาท จะไปซื้อหมอสนาม ปานมาในเดิมหมด การมีจริงเสียคืนเดียวกัน ถูกินกันหนึ่งนุ่มนุ่มเสมอ ถ้าผ่านพื้นที่ดีก็ต้องมีสีครบถ้วนท่านก็จริง จันทรา อังคาร พุธ พฤหัสบดี ศุกร์ เสาร์ เช่นเท่านี้ที่ทรัพย์บรรจบกันเต็มที่ เพราะสิ่งต่าง ๆ มันคางง่าย เสียงอาเลาฯก็อ้ปล่อง ไม่มีเหมือนสิ่งเงิน่อนแก้และสิ่งงามเก่าให้ท่านและ ดูภาพเรียบร้อย เข้าไหนเข้าได้ด้วย ฟูกฟื้นกันนึก กันมดเปลืองงาม จะเอาให้ใช้งาน จำเป็นอย่างอื่นก็ได้กล่าว ควรจะสงวนใช้เท่าพอควรกับคนที่หาได้ ถาผระหยัดไว้บ้าง ตั้งคำกล่าวว่า “หาเมื่อใด ไว้กินเมื่อไช้” ด้วยจำเป็นจะต้องแข็งขันกับท่านที่มีบรรจบกัน ผ่อนผันใช้อย่า ผ่าการที่ควร เพียงแต่ปฏิบัติแต่เก็บไว้เท่านั้น ก็ไม่ท่านผู้ใดจะกินได้ เท่านี้ก็เห็นว่าพอแล้ว ถ้าเราขึ้นเพื่อเปิดเยาว์ฉับก็บอกไม่ดี ควรสงวนเสียงมน เช่นเขาว่า “หัวหัวแต่ พกกล้า กินเหล้าแต่พอเรา” ถ้าให้จะไม่เกิดความเดือดร้อน และซักให้เราประพฤติชั่วได้ด้วย ความประมาท เพราะธรรมดานี้ทำชั่วทุกคราวตัวไว้ใจมาก เหลือก็แต่ใช้ด้วยบากตรง ๆ อันสุด จุริบแล้ว มันก็ต้องเลยแก้ไปด้วยทางคดีที่จริง เสียผู้เสียคนไปด้วยความจำใจแลวงบุคเข้า อีกอย่างหนึ่ง อย่างให้เป็นเช่นแม่คำขายผ้า การของต่าง ๆ คอนเรือกระเดก ๆ ขายของ ยังคงไปซื้อของและทำของขายถ่ายเทง่าย เหน็ดเหนื่อยไม่เบื่อ พอำลงก็ไปดู ยุตุกาคู และประพฤติเล่าการพนัน่าง ๆ กลับมามีเตรียมทำของ กุแต่มักต้องไปซื้อของ ขายของอีก เอี่ยนกระทำเช่นนี้เสมอ ได้คำมาจากพอหมดไปบ่ายเดคลอ และการเล่นต่าง ๆ เช่นนี้ เป็นที่น่าคาดเคลือบ แปลงเงินเปลืองอยู่น้อย ยังจะซ้ำเสียดอะไรต่ออะไรในประเภทเช่นนี้ ไม่ว่าเปรพฤกษเลย ออกกุศจนปาน๊าก ก็เพียงแต่ชั่วคลองร่างกาย