หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ (ตอนที่ ๑๕) : หน้า 19/42

ความรู้รายบัว หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ (ตอนที่ ๑๕) ในฉบับนี้ขอนำบทความที่ได้เสนอต่อที่ประชุมเสวนาวิชาการมาเสนอสั้นลง เนื่องจากผู้เขียนและคณะนักวิจัยของสถาบันวิจัยนานาชาติดิริตชัย หรือ DIR ได้มุ่งมั่นทำงานสืบสานหลักฐานธรรมกายอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา ๑๖ ปี จนสามารถบรรจงรอยและหลักฐานของธรรมกายทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศมากมาย แต่สำหรับหัวข้อที่นำเสนอครั้งนี้จะกล่าวถึงเฉพาะหลักฐานธรรมกายที่ค้นพบในประเทศไทยก่อน กล่าวว่าเป็นในโบราณวัตถุอันแก่ ศิลาจารึก จารึกลานเงินเอกสารตัวเขียนประเภทสมุดไทย ใบลาน และหลักฐานธรรมกายที่ถูกจารด้วยอักษรเขมรโบราณอักษรขอมไทย อักษรธรรมและอื่น ๆ ที่เป็นภาษาบาลี ภาษา สันสกฤต และภาษาไทย ในชั้นนี้โดยรวมแล้วเราพบหลักฐานธรรมกายในประเทศไทยทั้งหมด ๑๙ ชิ้น แบ่งเป็นศิลาจารึก ๕ หลัก จารึกลานเงิน ๖ ชิ้นมาร์กจารึกใบลานหนังสือผสมรวม ๖ คัมภีร์และในรูปแบบหนังสืออีก ๑ เล่ม หลักฐานชั้นแรกที่จะขอกล่าวดังนี้คือ ศิลาจารึกทั้ง ๖ หลัก ซึ่งแบ่งเป็นศิลาจารึกภาษา สันสกฤต ๕ หลัก และภาษาบาลีอีก ๑ หลัก ในส่วนของภาษาสันสกฤตที่มีจำนวน ๕ หลัก คือ ๑. จารึกพิมาย ๒. จารึกตำบลประคำ ๓. จารึกปราสาทตาเมียนโดจ ๔. จารึกปราสาทจังหวัดสุรินทร์ ๕. จารึกสุรินทร์ ๒ จารึกทั้งหมดนี้สร้างเมื่อพุทธศตวรรษที่ ๑๗ โดยพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ (ครองราชย์ในระหว่าง พ.ศ. ๑๒๘๘-๑๒๙๒) และจารึกทั้ง ๕ หลักที่มีเนื้อความเกี่ยวกับธรรมกายนี้ล้วนมีข้อความเหมือนกันทั้ง ๕ หลัก ในรูปของการกล่าวน้อมน้อมน้อมพระเจ้าผู้มีเนื้อความแต่พระพุทธเจ้า ผู้มีเนื้อความและสติภาย โดยข้อความจารึกว่า "โมฆทายา นิรมาณ ธรรมสมโภคสมโภคตต" สำหรับศิลาจารึกด้วยภาษาไทยอักษรของไทย ภาษาเขมร และภาษาบาลี ในชั้นนี้โดยรวมแล้วเรา พบหลักฐานธรรมกายในประเทศไทยทั้งหมด ๑๙ ชิ้น แบ่งเป็นศิลาจารึก ๕ หลัก จารึกลานเงิน ๖ ชิ้นมาร์กจารึกใบลานหนังสือผสมรวม ๖ คัมภีร์และในรูปแบบหนังสืออีก ๑ เล่ม หลักฐานชั้นแรกที่จะขอกล่าวดังนี้คือ ศิลาจารึกทั้ง ๖ หลัก ซึ่งแบ่งเป็นศิลาจารึกภาษา สันสกฤต ๕ หลัก และภาษาบาลีอีก ๑ หลัก ในส่วนของภาษาสันสกฤตที่มีจำนวน ๕ หลัก คือ ๑. จารึกพิมาย ๒. จารึกตำบลประคำ ๓. จารึกปราสาทตาเมียนโดจ ๔. จารึกปราสาทจังหวัดสุรินทร์ ๕. จารึกสุรินทร์ ๒ จารึกทั้งหมดนี้สร้างเมื่อพุทธศตวรรษที่ ๑๗ โดยพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ (ครองราชย์ในระหว่าง พ.ศ. ๑๒๘๘-๑๒๙๒) และจารึกทั้ง ๕ หลักที่มีเนื้อความเกี่ยวกับธรรมกายนี้ล้วนมีข้อความเหมือนกันทั้ง ๕ หลัก ในรูปของการกล่าวน้อมน้อมน้อมพระเจ้าผู้มีเนื้อความแต่พระพุทธเจ้า ผู้มีเนื้อความและสติภาย โดยข้อความจารึกว่า "โมฆทายา นิรมาณ ธรรมสมโภคสมโภคต" สำหรับศิลาจารึกด้วยภาษาไทยอักษรของไทย ภาษาเขมร และภาษาบาลี