พระธรรมาภายและการปลดปล่อยจากบ่วงมาร Dhamma TIME เดือนธันวาคม พ.ศ.2559 หน้า 21
หน้าที่ 21 / 42

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจแนวคิดของพระธรรมาภายและการปลดปล่อยชาวพุทธจากบ่วงมาร โดยเสนอถึงอำนาจของพระศาสดาและปัญญาที่มอบให้กับผู้ศรัทธา เพื่อให้เข้าถึงสติปัญญาและความสงบสุขในชีวิต. โดยเน้นย้ำถึงคาถาอุปปาดสันติที่ได้แบ่งแยกรูปภายนอกและธรรมภายในของพระพุทธเจ้าอย่างชัดเจน. นอกจากนี้ยังมีการอ้างถึงคัมภีร์พระธัมมมกายาในบริบทของพุทธศาสนาในพุทธกาลที่ ๒๙๐ ซึ่งเริ่มเป็นที่รู้จักในเอเชียและในดินแดนล้านนา.

หัวข้อประเด็น

- พระธรรมาภาย
- การปลดปล่อยจากบ่วงมาร
- ปัญญาของพระศาสดา
- คาถาอุปปาดสันติ
- คัมภีร์พระธัมมมกายา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

สุส สกุลโน สุพเทพวงศาสนัง มาจพนวิติ โมจิยน เมคุณพล มหา สภา โคศิ์กิ์ โคเว ๆ ๒๕6. สุพุทธฺทิกายสูด มม มาหาสุ สุตุน ฉุกขาอุไจโจรสุสา ปีโช จรสเสา ภูริยา เตโชพล มหา สุพมค มลดฏุ โณย แปลได้ความว่า "๒๕5 : ด้วยเมตตา นุกภาพอำนิ่งใหญ่ของพระศาสดามุ่งปกายอังงามจิตด้วยคุณนานาประการ ผู้ทรงปลดปล่อยในชนจากบ่วงมาร ของ瓁จงมีเข้าพเจ้าทั้งหลายตลอด ไป" "๒๕6 : ด้วยเทพานุภาพอึงใหญ่ แห่งธรรมมาภัยพระสังพิณฤบญาณ เป็นต้นของพระศาสดา อันมีใช้อำนาจ ของจักรบูรณ์เป็นต้น แต่เป็นอารมณ์ของ ปัญญาเท่านั้นของพระพรหมจงมีแก ข้ามเจ้าทั้งหลาย" จึงเห็นได้ว่าคาถาอุปปาดสันติได้ แยกรูปภายและธรรม ภาย ของ พระพุทธเจออกจากกันอย่างชัดเจน โดยระบุว่าธรรมาภายของพระพุทธเจ้า ประกอบด้วยพระสังพิณฤบญาณ เป็นต้น และกล่าวอีกว่า พระธรรมาภาย สามารถเห็นได้ด้วยปัญญา จุใด่จะตา าสมุทั้งทั่วไปจงจากอุปปาดสันติ์ปีประเมินไว้สามารถสรุปได้ว่าอย่างช้าในพุทธกวรรษที่ ๒๙๐ กรรมาย่อมเป็นที่รู้จักกันในเอเชียและอย่างน้อยในดินแดนล้านนาแล้ว ถัดมา คือ คัมภีร์พระธัมมมกายา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More