การบำเพ็ญบารมีเพื่อการหลุดพ้นจากทุกข์ : หน้า 27/54

และร่างกายนี้เองเป็นเหตุแห่ง ทุกข์ทั้งหลายทั้งปวง จะมีวิธีใด ที่สามารถปลดเปลื้องจากความ ทุกข์นั้นได้ ซึ่งท่านก็ทราบชัดว่า มีแต่บารมีธรรมเพียงอย่างเดียว เท่านั้น ที่จะทำให้ท่านบริสุทธิ์ หลุดพ้น ที่จะช่วยตัวท่านและ สรรพสัตว์ให้พ้นจากทุกข์ได้ เมื่อพระโพธิสัตว์รู้วิธี และเข้าใจอย่างนั้นแล้ว จึงคิด ต่อไปอีกว่า การบำเพ็ญบารมี ถ้าบุคคลใดที่จะปฏิบัติตาม แต่ไม่สละสิ่งที่จะได้ยาก ย่อมไม่อาจที่จะหยุดพ้นจากทุกข์ เข้าถึงความสุขที่แท้จริงได้ ประการที่สอง ถ้าบุคคล ใดที่จะปฏิบัติตาม แต่ไม่อดทน ต่อสิ่งที่อดทนได้ยาก เช่น อดทนต่อความหนาวร้อน อ่อน แข็ง มีลาภเสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ สรรเสริญ มีนินทา มีสุข มีทุกข์ เป็นต้น ย่อมไม่ อาจจะหลุดพ้นจากทุกข์ เข้าถึง ความสุขที่แท้จริงได้ นี่ก็เป็น สิ่งที่เราจะต้องศึกษากันเอาไว้ เหตุการณ์จะเป็นอย่างไร ขอให้ติดตามตอนต่อไป พระโพธิสัตว์จึงให้ลูกศิษย์ของตนไปหาเป็นเนื้อที่ราชสีห์หรือ แต่งกันเหลือมาให้คนด่วน ท่านละลูกศิษย์ไปหาเศษนี้อยู่นาน ก็ยังไม่มีแววว่าจะอาศัยที เป็นเวลานาน ไม่มีวี่แววว่าจะมาสักที เห็นว่า ไม่ทันการณ์แล้ว เดี๋ยวแม่เชื่อจะกินลูกเสือเสียก่อน พระโพธิสัตว์จึงคิดว่า ร่างกายของเรานี้ เป็น ร่างกายที่ปราศจากแก่นสาร ยังเกลือกกลั้วด้วย บาปอกุศลที่หมักดองใจมานานแสนนานมิใช่น้อย หลักคิดขึ้นมาว่า ร่างกายของเรานี้ เมร่างกาย ราคจาก นาย ยัง กรอกกลัวด้วยบาปอกุศลที่หน้าสอง ใจมานานแสนนานมิใช่น้อย และ รายการนี้เองเป็นเหตุแห่งทุกข์ทั้งปวง ๓๐ ทัศนั้น เป็นสิ่งที่ทำได้โดยยาก เพราะเหตุว่า ประการที่หนึ่ง ถ้าบุคคล ใดที่จะปฏิบัติตาม แต่ไม่สละสิ่ง สละได้ยาก ย่อมไม่อาจที่จะ หลุดพ้นจากทุกข์ เข้าถึงความ สุขที่แท้จริงได้ จึงติดต่อไปอีกว่า จะมีวิธีใดที่สามารถปลดเปลื้องจากความทุกข์นั้นได้ จึงทราบชัดว่า มีแต่เพียงบารมีธรรมซึ่งเป็นธรรมที่ทำให้บริสุทธิ์หลุดพ้น เท่านั้น ที่จะช่วยสรรพสัตว์ให้พ้นทุกข์ได้ เมื่อพระโพธิสัตว์ชาติพ้นทุกข์แก้ว จึงตัดต่อไปอีกว่า การบำเพ็ญบารมี ๓๐ ทัศ นี้เป็นสิ่งที่ทำได้โดยยาก คือ ถ้าบุคคลใดที่จะปฏิบัติตาม แต่ไม่ได้ละสิ่งที่ดองได้ยาก ยอมไม่อาจที่จะหลุดพ้นจากทุกข์ เข้าถึงความสุขที่แท้จริงได้ do ถ้าบุคคลใดที่จะปฏิบัติตาม แต่ไม่อดทนต่อสั่งซื้อสอนได้ยาก ย่อมไม่อาจที่จะหยุดพ้นจากทุกข์ เข้าถึงความสุขที่แท้จริงได้