ข้อความต้นฉบับในหน้า
และสีสันต่างๆ สว่างไสวงดงามตระการตามาก
เพื่อฉลองวันคุ้มครองโลก วันแห่งการปกป้อง
คุ้มครองโลกให้เกิดสันติสุขและสันติภาพ ด้วย
ธรรมะของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
วันมหาปีติแห่งการสร้างบารมีได้ผ่านไป
อีกวันหนึ่งแล้ว ฉันได้รับเหรียญที่ระลึก “รวยเร็ว”
ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตามอบให้กับผู้มี
บุญทุกคนที่มาร่วมงาน เพื่อเอาไว้ระลึกถึงบุญ
ฉันมั่นใจว่าบุญนี้จะคุ้มครองปกปักรักษาพวกเรา
ทุกๆ คนไปตลอดเส้นทางการสร้างบารมีในวัฏ
สงสารอันยาวไกล
กายมหาบุรุษ
เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนา พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย)
เมื่อวันศุกร์ที่ ๒๖ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๕
นึกถึงวันเวลาที่ผ่านมา บางทีก็ปลื้มเล็กๆ
เหมือนกัน ตั้งแต่ตอนเป็นนักเรียนยังไม่ได้เข้า
มหาวิทยาลัยก็แสวงหาค่าตอบของชีวิตอยากรู้ว่า
เกิดมาทำไมอะไรคือเป้าหมายของชีวิต แล้วก็จะ
ไปถึงเป้าหมายของชีวิตนั้นได้อย่างไร แล้วก็นรก
สวรรค์มีจริงไหม กฎแห่งกรรมมีจริงไหม เพราะ
ว่าตอนเด็กๆ นั้น อ่านหนังสือแล้วก็ให้คำตอบมัน
ยังไม่ทําให้เราเกิดความมั่นใจว่า สิ่งนี้มีจริง แล้ว
ยังไม่ก่อให้เกิดแรงบันดาลใจให้เราละชั่ว ทำดี
ทำใจให้ใส ด้วยความสมัครใจ
เพราะว่าตามตำรับตำราไม่ค่อยจะมี
ยืนยันกัน จะมีก็แต่ในพระไตรปิฎก ก็ต้องไป
ศึกษาจากท่านผู้รู้ทั้งหลายไปเฝ้าเพียรถามคำถาม
ซ้ำๆ อย่างนี้แหละ แต่มักจะได้ยินค่าตอบที่ทำให้
เราซักไม่ค่อยมั่นใจเหมือนกัน คำตอบที่ได้ยินก็คือ
นรกสวรรค์มีจริงมั้ง เพราะในพระไตรปิฎกบอกว่ามี
บ้างก็บอกว่าสวรรค์ในอกนรกในใจ บ้างก็ว่าเขา
สร้างเรื่องกุเรื่องกันขึ้นมา เอาสวรรค์ มาล่อ เอา
นรกมาขู่ให้คนไม่กล้าทำบาป ให้ทำแต่ความดี ก็
มักจะวนๆ เรียนๆ กันอยู่อย่างนี้ ก็ต้องแสวงหา
ค่าตอบกันเรื่อยไป
ในที่สุดก็มาได้รับคำตอบจาก คุณยาย
อาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่
ทำให้เกิดความมั่นใจ เพราะว่าเข้าไปถามคำถาม
อย่างเดิม เหมือนกับถามท่านผู้อื่นว่า นรก
สวรรค์มีจริงไหม ท่านก็บอก มีจริง ยายไปมาแล้ว
ไปช่วยพ่อของยายที่ตกลงไปในอบาย เพราะว่า
ดื่มเหล้าวันละ ๑๐ สตางค์ ยายเห็นชัดเลย แล้ว
ท่านก็เล่ารายละเอียดของท่านให้ฟัง คุณอยาก
ไปไหมล่ะ ถ้าคุณอยากไปเดี๋ยวยายจะสอนให้แล้ว
ก็ไปด้วยกัน โอ้โห้ เท่านั้นแหละ เราก็รู้เลยว่า
เราไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหน เราได้มาเจอท่านผู้รู้
แจ้งเห็นแจ้ง มีประสบการณ์ด้วยตนเองแล้ว
ยืนยันอย่างนี้ จึงได้ทุ่มเทชีวิตจิตใจศึกษาแล้วก็
ฝึกฝนกับท่านโดยไม่ห่วงไม่กังวลเรื่องอะไรทั้งสิ้น
อนาคตจะมีกินหรือไม่มีกินก็แล้วแต่ไม่ได้กังวลอะไร
มุ่งอย่างเดียวคือทำอย่างไรให้ได้อย่างยาย
แล้วก็ไปถามท่านว่า เกิดมาทำไม อะไรคือ
เป้าหมายของชีวิต แล้วจะไปถึงเป้าหมายของชีวิต
ได้อย่างไร ก็อย่างที่บอกให้เราท่องกันนั่นแหละ
ท่านก็บอกมาอย่างนั้น แต่ก็ต้องใช้เวลาพอสมควร
ในการทำความเข้าใจตรงนี้ เพราะว่าฐานของใจ
ของเรายังไม่เพียงพอที่จะรองรับสิ่งที่ท่านสอน
มันมีความรู้สึกว่าขาบแต่ยังไม่ซึ้ง จนกระทั่งได้
มาลงมือปฏิบัตินั่นแหละ ปฏิบัติกันอย่างจริงจัง
เลยเพราะว่าอยากรู้น่ะ แล้วพอมีประสบการณ์
ในระดับที่มั่นใจได้แล้ว หลังจากนั้นก็ลุยสร้าง
บารมีกันไปโดยไม่ได้ห่วงกังวลเรื่องอะไรเลย
กับอีกข้อข้องใจหนึ่งระหว่างที่เป็นนักเรียน
เมื่อเราระลึกนึกถึงพระพุทธเจ้า หรือเห็น
gr