ข้อความต้นฉบับในหน้า
แตกต่างกันอยู่ไม่มาก เช่น เนื้อหาที่แตกต่างกัน การเติมเต็มและการจัดเรียงลำดับ เนื้อหาที่แตกต่างกัน แม้กระนั้นก็ดีแล้ว ส่วนที่มีความพ้องตรงกันของเนื้อความนั้มีปรากฏอยู่มากเช่นกัน
แต่ก่อนที่จะทำการวิเคราะห์และสรุปว่าคำวิจารณ์โลกปทิศบาปจากเอกสารนี้มีอะไรบ้าง ผู้วิจัยต้องการให้ผู้อ่านทำความเข้าใจใน เรื่องหนึ่งก่อนว่า ในความเป็นจริงนั้น เนื้อความในบริบทที่ 7 ของโลกปทิศบาปเองก็มีแหล่งที่มาจากคำวิจารณ์เก่าแก่กว่า ซึ่งผู้วิจัยได้เคยเสนอผลงานนี้ไปแล้ว โดยได้ทำการค้นหาแหล่งที่มาระดับที่และได้ข้อสรุปว่า นอกจากพระไตรปิฎกและคัมภีร์อรรถกถาแล้ว คำวิจารณ์หลัก ๆ ที่พระสังฆราชมังกรใช้เป็นแหล่งข้อมูลในการเรียบเรียงโลกปทิศบาปจาการที่ 7ได้แก:
ก. คัมภีร์สารัตถีนี้ (ภูฏาพระวินาย, ฉบับในพุทธศตวรรษที่ 17)
ข. คัมภีร์ชินลังกาการฎิกา (จรณในพุทธศตวรรษที่ 17)
ค. คัมภีร์สังคะนะ (ดาวะประพันธ์ในช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ 17 ถึงต้นพุทธศตวรรษที่ 18)
โดยเฉพาะในส่วนของเนื้อหาที่อธิบายเกี่ยวกับมูลเหตุของการพินาศของโลกผู้จาณาคำวิจารณ์นี้ได้ใช้คำวิจารณ์หลักนี้ และคำวิจารณ์สังคะนะในการอ้างอิงเป็นหลัก (แต่พระสงฆ์มังกรไม่ใคร่สนแม่อ้างในความเป็นจริงแล้ว ผู้จาณาคำวิจารณ์ทั้ง 2 ฉบับนี้ ต่างก็ได้นำข้อมูลจากแหล่งเดียวกัน คือคำวิจารณ์สุทธิ มรรคและคำวิจารณ์ปรมัตถ์ญาสา มาเรียงเรียงจากคำวิจารณ์แต่ละฉบับ แต่หากนำเทียบกันดูแล้วจะเห็นความ