การสั่งสมบุญและเสริมสร้างบารมีในชีวิต : หน้า 24/76

พระราชภาวนาวิสุทธิ์ ส่วนบุญเฉพาะหน้า เสาแก้วพันปี ๓๐๐ ต้น เราก็รีบขวนขวายกัน เราทำเราก็ได้บุญ งานก็เสร็จ แล้วก็จะได้เป็นบุญต่อบุญด้วย พองานเสร็จ หมายถึง มหารัตนวิหารคดได้สถาปนาขึ้น เราก็จะได้ทำบุญต่อ ไปอีก คือการอาราธนาพุทธบุตรทั่วโลก ทุกนิกาย ให้ มาเป็นเนื้อนาบุญให้กับพวกเรา การเห็นสมณะจำนวน มากๆ อย่างนี้เป็นมงคลอย่างยิ่ง เราจะมีโอกาสได้ สั่งสมบุญใหญ่ซึ่งยากที่ใคร ๆ จะทำได้ในยุคนี้ เราเคย ได้ยินได้ฟังแต่ในยุคพุทธกาลหรือพระพุทธเจ้าพระ องค์ก่อนๆ โน้นเท่านั้น แต่ยุคนี้เรายังไม่เคยเห็น นอกจากที่นี่ที่เราจะได้เห็นกัน เพราะฉะนั้นบุญใหญ่ก็ จะเกิดขึ้นต่อๆ กันไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีวันสิ้นสุด จาก การเริ่มต้นสร้างเสาแก้วพันปี ๓๐๐ ต้น มีวิธีทำหลายวิธี ทั้งด้วยตัวเองแล้วก็ไปชวนคน อื่นเขามาทำ ซึ่งก็ไม่ยาก การที่เราไปชวนคนอื่น ทำความดีก็จะมีบริวารสมบัติ บริวารสมบัติเป็นเครื่อง ทุ่นแรงให้เราในการสร้างบารมีกันไปในภพชาติต่อๆ ไป มีพรรคมีพวกความสะดวกก็มี แล้วพรรคพวกที่เกิดขึ้น ด้วยบุญที่ได้สร้างร่วมกันมา เราจะเจอแต่คนเก่งและดี เจอบัณฑิตนักปราชญ์ที่มาแล้วทำให้เกิดความสุขและ ความสำเร็จในชีวิตของเราอย่างเดียว ไม่นำปัญหามา ให้แก่เรา แต่พรรคพวกที่เราได้มาจากการคบคนพาล หรือไม่ได้สร้างบุญร่วมกับเรา เราต้องตามแก้ปัญหา แทนที่จะเป็นเครื่องทุ่นแรงกลับเป็นเครื่องถ่วงแรง ก็ เลือกเอาว่า เราจะเอาอย่างไหน ตอนนี้เรายังมีชีวิตอยู่ โอกาสเป็นของเราแล้ว ในการสร้างบารมี สร้างได้ทุกวันและทุกอนุวินาที ผู้ ฉลาดต้องหมั่นสั่งสมบุญ และรู้วิธีการที่จะสั่งสมบุญ ๑๒ ๒ เพราะโอกาสสั่งสมบุญสามารถทำได้ทุกๆ อนุวินาที แล้วก็ได้ทุกวัน ตลอดปีและตลอดไป ก็แล้วแต่เรา เรา อยากได้บุญมาก เราก็ทำมาก ทั้งด้วยตัวเองและชวน คนอื่นเขาทำ อยากได้ปานกลางก็ทำปานกลาง อยาก ได้น้อยก็ทําน้อย แต่ว่ามโนปณิธานของเราที่จะไปสู่ที่สุดแห่งธรรม ซึ่งการจะไปถึงที่สุดแห่งธรรมได้นั้นไม่ใช่ง่ายๆ ต้องมี บุญมีบารมีมากๆ บารมีจะมีมากก็ต้องสั่งสมมาก ถ้า สั่งสมได้มากก็จะมีอุปกรณ์ในการสร้างบารมีได้เต็มที่ เช่น มีรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ พวกพ้อง บริวารที่ดี เป็นต้น อย่างนี้เราจึงจะมีบุญมากๆ แล้วก็ จะเป็นบุญต่อบุญในภพชาติต่อ ๆ กันไป มีสมบัติ จักรพรรดิตักไม่พร่อง ได้สร้างบารมีกันอย่างสนุกสนาน ถ้าทำได้อย่างนี้หนทางที่จะไปสู่ที่สุดแห่งธรรมนั้นใกล้ เข้ามา นี่เป็นเรื่องที่สำคัญ ดังนั้น จึงสั่งสมบุญกันให้ได้ทุกๆ วันอย่าง สม่ำเสมอ อย่าได้ประมาทในการดำเนินชีวิต เพราะ เวลาเรามีจำกัดในกายมนุษย์นี้ นี่ก็เป็นเรื่องที่จะต้อง บอกพวกเราไปทุกอาทิตย์ที่เจอกัน นอกเหนือจากวัน ธรรมดาที่เราบอกผ่านไปทางจานดาวธรรม อย่าลืมรักษาใจให้หยุดให้นิ่ง การรักษาใจให้หยุดนิ่ง ก็คือ การรักษาบุญในตัวของเรา และเติมบุญในตัวเรา ด้วย รักษาคือ พอใจนิ่งจิตจะบริสุทธิ์ จิตที่บริสุทธิ์ที่ นิ่งนี่แหละ บุญในตัวไม่มีหกหล่นเลย แล้วก็เป็นการ เชื่อมกับสายบุญด้วย สายบุญกับวงบุญก็จะเชื่อมสอด บุญมาอยู่ตลอดเวลา ยิ่งถ้าหากว่าหยุดนิ่งได้ในระดับ เข้าถึงพระธรรมกาย เราจะเห็นบุญของเรา และเห็น สายบุญ ดังนั้นอย่าขาดการปฏิบัติธรรมเป็นอันขาด ๒๒