การทำบุญและความปลื้มปีติ : หน้า 74/76

อบใน outs um ที่ปรึกษา พระมหาสมบุญ สมฺมาปุญฺโญ พระมหา ดร.สมชาย ฐานวุฑโฒ พระอารักษ์ ญาณารกุโข พระสมุห์อำนวยศักดิ์ มุนิสกฺโก บรรณาธิการบริหาร พระสมบัติ รกฺขิตจิตโต กองบรรณาธิการ พระดร.สมศักดิ์ จนฺทสีโล, พระวิชิต ผาสุกวาโส, พระตรีเทพ ชินจุกุโร, พระสนิทวงศ์ วุฑฒิวํโส, พระกล้าณรงค์ ญาณวีโร, พระมหาจตุรงค์ จตฺตมโล พระสรพงษ์ สุทธสุทโธ, พระมหาเอก จนฺทูปโม พระสมบูรณ์ จิตฺตทนฺโต, พระธนรินทร์ สิริธโร, พระดิเรก พนฺธมุตโต, พระวีรพงษ์ สงฺขวํโส, พระมหาเอกพล เอกพโล, พระคมกฤธิ์ คุตฺตวํโส, พระทรงวุฒิ ชยวุฑโฒ, ผศ.สุชีพ พะหูชนม์, ผศ.สุภาศิริ พะหูชนม์, วรวรรณ ถนอมพงษ์, วันชัย ภัทรโกมล, วินิช พันธุ์วิริยรัตน์, อุษา จีนผะกา, นิตยา จรุงจิตต์, สุธิดา จินดากิจนุกูล, ภัทรพร ศิลปาจารย์, รัดเกล้า ลิ่วเฉลิมวงศ์, น้ำผึ้ง พุ่มมาลี, จีรนุช ชาติสงเคราะห์ บรรณาธิการสารสนเทศ เปรมจิต จงเจียมใจ, ดนยา คูหากนก ฝ่ายภาพ ศูนย์ภาพนิ่ง ฝ่ายศิลปกรรม อพงศ์ ลีลพนัง, กองพุทธศิลป์ วัลลภ นิลถนอม, ชัยชนะ กิตติโสภาพันธุ์, ภัทรา ศรีวสุธา, ดวงดาว ใต้ธงชัย, ศุภวิชฐ์ เหล่าเลิศพงษ์, ชไมพันธ์ รักษาเกียรติ ชฎารัตน์ จุติธรรมขันธ์, พีระ แสงงาม, ชูเดช อนุรักษ์ ฝ่ายโฆษณา ปราณี ชัยผดุง ๐-๖๗๗๑-๒๒๖๘ ฝ่ายสมาชิก อรุณี พลกลาง ๐-๑๓๐๖-๕๓๙๓ ผ่องศรี ทานาแซง ๐-๖๙๙๐-๐๙๗๒ โรงพิมพ์ บริษัท รุ่งศิลป์การพิมพ์ (๑๙๗๗) จำกัด วารสาร “อยู่ในบุญ” เป็นวารสารเพื่อการเผยแผ่ธรรมะ ในพระพุทธศาสนาเป็นรายเดือน มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ ๑.เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจใน ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเกิดกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อเข้า ถึงธรรมะภายใน ๒.เพื่อปลูกฝังคุณธรรมแก่ประชาชนทุก เพศ ทุกวัย ทุกอาชีพและทุกระดับการศึกษา ต.เพื่อถ่ายทอดความรู้ในพระพุทธ ศาสนา ให้ง่ายแก่การนำไปใช้ให้เป็น ประโยชน์ในชีวิตประจําวัน ๔.เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้คนใน สังคมเป็นคนดีที่โลกต้องการ ๕.เพื่อเป็นสื่อกลางในการสืบทอดอายุ พระพุทธศาสนาให้เป็นที่พึ่งแก่ชาวโลกสืบไป ทำไมทำบุญ...แล้วต้องปลื้มปีติ เราใช้บุญเก่ากันไปทุกวัน บุญก็จะหมดลงไปเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงมีคำว่า “บุญหมด” พอบุญหมดก็หมดสิทธิ์ใช้ในทุกข์สิ่ง เพราะ ฉะนั้นเราต้องสั่งสมบุญเอาไว้มากๆ และเมื่อสั่งสมบุญแล้วเราต้อง รู้สึกปลื้มปีติด้วย หากทำแล้วยังไม่ปลื้ม เราก็ต้องทำอีกจนกระทั่ง รู้สึกปลื้มให้ได้ เพราะความปลื้มปีติ สามารถยังปัสสัทธิ (ความสงบ กายสงบใจ)ให้เกิด และปัสสัทธิย่อมยังสมาธิให้เกิด... การทำบุญจนเกิดความปลื้มปีติ เป็นการทำบุญอย่างถูกหลัก วิชชา เพราะหากปลื้มมากปีติมาก จะมีผลทำให้บุญส่งผลได้เร็ว หากปลื้มแล้วยังระลึกนึกถึงบุญได้อย่างบ่อยครั้งมากเท่าไร ก็จะมี ผลต่อจำนวนชาติที่ส่งผลได้มากชาติขึ้นเท่านั้น การปลื้มปีติเกิดได้จากเหตุหลายอย่าง อาทิเช่น การทำบุญ อย่างสุดกำลัง การตัดใจจากความตระหนี่ที่ตัดได้ยาก หรือการย้อน ระลึกถึงการทำความดีที่ทำได้ยาก เช่นนั่งสมาธิทุกวันไม่เคยขาด แม้แต่เพียงวันเดียว หรือความปีติที่เกิดขึ้นจากอำนาจสมาธิ การทำบุญแล้วปลื้มปีติเช่นนี้ ยังเป็นต้นบุญต้นแบบให้แก่คน รอบข้าง เพราะเราก็จะพูดให้เขาฟังได้อย่างองอาจ สิ่งนี้จะกลาย เป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้ที่ได้ฟัง เพราะถ้อยคำใดที่มาจากการ กระทำที่แท้จริงของเรา ถ้อยคำนั้นจะมีพลังไม่มีที่สิ้นสุด มีพลังใน การเปลี่ยนแปลงชีวิตใหม่ของผู้ฟัง ไม่ว่าจะเป็นใครถ้าได้ยินได้ฟัง ก็จะเกิดแรงบันดาลใจอยากทำบ้าง และเมื่อนั้นเราก็จะอยู่ในฐานะ เป็นต้นบุญให้เขา และเราก็เป็นผู้ที่ได้บุญเองอย่างเต็มที่ไม่ตกไม่หล่น เพราะเราได้ทำบุญอย่างถูกหลักวิชชา どう