ข้อความต้นฉบับในหน้า
ครั้นได้เวลา พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงครองบาตรจีวรเสด็จหายไปจาก
พระเชตวันมาปรากฏที่ซุ้มประตูบ้านนางวิสาขา ดุจบุรุษมีกำลังเหยียดแขนที่คู่หรือ
คู่แขนที่เหยียด ประทับนั่งเหนือพุทธอาสน์ที่เขาปูลาดถวาย พร้อมด้วยพระสงฆ์
ขณะนั้น นางวิสาขากล่าวว่า “ชาวเราผู้เจริญ น่าอัศจรรย์จริงหนอ พระตถาคตชื่อ
ว่ามีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมาก เพราะเมื่อห้วงน้ำไหลนองไปเพียงเข่าบ้าง เพียง
สะเอวบ้าง เท้าหรือจีวรของภิกษุแม้รูปหนึ่ง ก็ไม่ได้เปียกน้ำเลย” จากนั้นได้ประเคน
ภัตตาหารอันประณีตแด่ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข
เมื่อได้โอกาสอันควร วิสาขามหาอุบาสิกาจึงทูลขอพร
พระศาสดา คือ
เย้ยหยัน
@).
ขอถวายผ้าอาบน้ำแก่พระสงฆ์ เพื่อปกปิดร่างกาย
๒. ขอถวายภัตแก่พระอาคันตุกะ
๓.
ขอถวายภัตแก่พระผู้เตรียมตัวจะเดินทาง
๔. ขอถวายคิลานภัยแก่พระอาพาธ
๕. ขอถวายภัตแก่พระผู้พยาบาลพระอาพาธ
5. ขอถวายคิลานเภสัชแก่พระผู้อาพาธ
๓. ขอถวายยาคูเป็นประจำแก่สงฆ์
๔ ประการจาก
๔. ขอถวายผ้าอาบน้ำแก่ภิกษุณีสงฆ์ เพื่อปกปิดความไม่งามและไม่ให้ถูก
พระพุทธองค์ตรัสถามว่า “วิสาขา ก็เธอเห็นอานิสงส์อะไร จึงขอพร ๘ ประการ
ต่อตถาคต” นางวิสาขากราบทูลว่า “พระพุทธเจ้าข้า ในเวลาที่พระองค์ทรงพยากรณ์
ภิกษุรูปใดว่าได้บรรลุโสดาปัตติผล....หรืออรหัตผล หม่อมฉันจักเข้าไปหาภิกษุรูปนั้น
เพื่อถามว่าเคยรับทานจากโยมหรือเปล่า ครั้นทราบว่าเคยรับ หม่อมฉันก็จะเกิด
ความปลื้มปีติในบุญ อิ่มเอิบเบิกบานใจมากขึ้น..... หม่อมฉันเห็นอานิสงส์นี้จึงขอ
ประทานพร ๘ ประการ พระพุทธเจ้าข้า”