ข้อความต้นฉบับในหน้า
ย้อนกลับไปก่อนที่ไอวีจะให้กำเนิดบุตรชาย
คนนี้ เธอเล่าว่า “ก่อนที่สหัสชัยจะเกิด ฉันได้มา
วัดพระธรรมกายครั้งแรก เมื่อปี ๒๕๔๒ จากการ
แนะนำของกัลยาณมิตรแตงโม ครั้งนั้นเป็นวัน
อาทิตย์ต้นเดือนตุลาคมซึ่งมีคนเยอะมาก หลวงพ่อ
กำลังสอนนั่งสมาธิอยู่ที่สภาธรรมกายสากล ฉันไม่
เข้าใจภาษาไทย แตงโมจึงบอกฉันเกี่ยวกับศูนย์กลาง
กายและให้ฉันทำใจสบายๆ เบาๆ ฉันจึงไม่คิด
อะไรเลย เพียงหลับตา แล้วฉันก็รู้สึกถึงสายลมพัด
มาอ่อนๆ ได้ยินเสียงนกร้อง ฉันรู้สึกผ่อนคลาย
และสบายมากค่ะ สักพักหนึ่ง ฉันก็รู้สึกถึงความสว่าง
แล้วก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังผ่านหลุมหรืออุโมงค์
ที่มีความสว่างมากๆ ตรงปลายอุโมงค์มีจุดเล็กๆ
คล้ายๆ ดวงดาว ตรงวินาทีนั้น น้ำตาก็ไหลออกมา
เพราะฉันไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อนในชีวิต
ความสุขสงบเช่นนี้ไม่อาจหาซื้อได้ด้วยเงินทอง
วันนั้นฉันรู้สึกปลื้มปีติมาก น้ำตาจึงไหลออกมา
แม้กลับฮ่องกงแล้วฉันก็ยังคงปฏิบัติธรรมเสมอๆ
วัฒนธรรมที่ไม่เหมาะสมต่างๆ อาจหลากเข้ามาด้วย
โดยเฉพาะทางสื่อวิทยุโทรทัศน์ ซึ่งสามารถที่จะ
เป็นจุดหล่อหลอมเด็กๆ ในทางอ้อมได้ และช่อง
ทีวีที่เธอวางใจนั่นก็คือ DMC “ตั้งแต่สหัสชัยเกิด
จนตอนนี้อายุ ๓ ขวบ 6 เดือน ฉันไม่เคยให้เค้าดู
ทีวีของฮ่องกงช่องไหนเลย เพราะว่ารายการทีวีที่
ฮ่องกงนั้นเป็นสื่อที่ไม่ดีนัก พวกเค้ามักสอนเด็กๆ
เรื่องความรัก ชู้สาว การต่อสู้และเรื่องไม่ดีต่างๆ
ฉันให้ดูแต่ DMC ช่องนี้ช่องเดียวเท่านั้น สหัสชัย
ฟังภาษาไทยจากการดู DMC และหลวงพ่อตั้งแต่เกิด
และเขาไปศูนย์สาขาวัดที่ฮ่องกงเป็นประจำ สิ่งที่
สร้างความมหัศจรรย์ใจแก่ฉันมากๆ ก็คือ เค้าเป็น
เด็กฉลาดและเรียนรู้สิ่งต่างๆ ได้เร็วมาก พออายุ
ขวบกว่าๆ หลังจากเริ่มพูดได้ เขาตื่นแต่เช้าเพื่อ
๒
สวดมนต์ทำวัตรเช้าตามเสียงสวดมนต์ใน DMC
พอตกกลางคืน ก็จะสวดมนต์และทำสมาธิก่อนนอน
เค้าเรียนรู้ทุกอย่างจากช่อง DMC ทั้งเวลาพูดเขา
จะพูดเพราะมากๆ เขาติดภาษาที่ไพเราะนี้มาจาก
๑
66 ตอนที่ฉันตั้งท้องได้ ๓ เดือน ฉันมาอยู่ที่เมืองไทย ๑ เดือนเต็มๆ
ใช้ชีวิตอยู่กับการทําบุญ ทั้งท่าบุญที่ดิน ทำบุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลา
ทำทุกบุญเลย ฉันไม่สามารถหยุดทำบุญ หรือบริจาคทานได้เลย )
จนกระทั่งเมื่อปี ๒๕๔๖ ฉันก็ได้ตั้งท้องสหัสชัย
ตอนที่ฉันตั้งท้องได้ ๓ เดือน ฉันมาอยู่ที่เมืองไทย
เดือนเต็มๆ ใช้ชีวิตอยู่กับการทำบุญ ทั้งทำบุญ
ที่ดิน ทำบุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลา ทำทุกบุญเลย
ฉันไม่สามารถหยุดทำบุญหรือบริจาคทานได้เลย
และเมื่อแรกเกิด สหัสชัยมีสุขภาพแข็งแรงมากๆ
มีผิวดีและอ้วนมาก เป็นเด็กเลี้ยงง่าย
ไอวี แชน เข้าใจถึงสภาพสังคมของฮ่องกง
เป็นอย่างดี เพราะเป็นเขตการค้าเสรี นอกจากทุก
คนจะแข่งขันด้านการค้า การทำมาหากินต่างๆ แล้ว
การฟังครูไม่ใหญ่ ถ้อยคำของเขาไม่มีคำหยาบคาย
เลย เช่นมีอยู่ครั้งหนึ่งสหัสชัยอยู่กับเพื่อนของดิฉัน
ที่ชื่อแตงโม ซึ่งเธอจะช่วยดูแลสหัสชัยมาตั้งแต่เล็กๆ
จนสหัสชัยเรียกว่า “แม่ฟ้า” วันนั้นแตงโมกำลัง
สนทนาอยู่กับหลวงพี่รูปหนึ่ง สหัสชัยก็ชนจึงโดนดุ
พอโดนดุ สหัสชัยก็รู้ตัวว่าตัวเองทำผิดแล้ว เขาจึง
รีบก้มลงกราบที่ตักของแม่ฟ้า แล้วพูดทั้งน้ำตาว่า
“แม่ฟ้าคร้าบ อาชัยผิดไปแล้วครับ ขออโหสิกรรม
ซึ่งกันและกันนะคร้าบ" ซึ่งการที่เด็กๆ ได้พูดวาจา
อย่างนี้ เรียกว่าเป็นเสน่ห์และเป็นเรื่องน่าทึ่งมากๆ