การทำสมาธิและการเข้าใจชีวิต : หน้า 62/92

ประสบการณ์เหล่านี้สอนให้พี่รู้ว่า คนที่เราเจอ แต่ละคนเป็นอย่างไร นอกจากนี้ การพิจารณา และต้องอยู่ในพื้นที่แคบๆ บนเครื่องอย่างต่อเนื่อง ยิ่งคนที่ทำงานมานานอย่างพี่ บินแต่ละครั้งก็ไป โซนยุโรป ซึ่งเวลาต่างกับประเทศไทยมาก บางที ร่างกายปรับตัวไม่ทันจะรู้สึกอ่อนล้ามาก ขนาด กลับมาพักแล้วก็ยังไม่สดชื่น จนบางทีรู้สึกเหมือน ว่าเราป่วย ไปหาหมอก็ไม่พบสาเหตุ แต่ก็ได้สมาธิ นี่แหละที่ช่วยให้พาตัวเองกลับไปทำงานได้ ซึ่งคน เห็นพี่จากภายนอกก็ไม่รู้หรอกนะคะว่าไม่สบาย เพราะเรายิ้มตลอด เดินลากกระเป๋าไปแอร์พอร์ต หรือดูแลผู้โดยสาร ก็ท่อง สัมมา อะระหัง ทำสมาธิ ไปด้วย ชีวิตก็ผ่านไปด้วยดีมาจนถึงทุกวันนี้ละค่ะ" เมื่อทีมงานตั้งคำถามว่า สิ่งที่คิดว่าเป็น ที่สุดของชีวิตคืออะไร คุณพัชรินทร์ตอบทันทีว่า “ถ้าเป็นสมัยก่อนที่พี่ยังเด็กๆ เริ่มทำงาน คุณสมบัติและประเมินคนที่เราพบได้อย่างถูกต้อง ใหม่ๆ ก็คงจะตอบว่า การได้ทำงานที่ชอบ ได้ ส่วนหนึ่งก็มาจากการฝึกสมาธิ เพราะเวลาที่ใจเรา นิ่งๆ เราก็จะมองทุกอย่างไปตามความเป็นจริง โดยไม่มีอคติ และที่สำคัญ สมาธิสอนให้เราอ่อนโยน และเยือกเย็นขึ้น สิ่งที่ตามมาก็คือ ความเข้าใจคน และมีเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ พร้อมที่จะให้ความ ช่วยเหลือและแบ่งปันสิ่งดีๆ ให้กับคนรอบข้าง โดยไม่คิดว่าเขาเป็นเพียงแค่ผู้โดยสาร หรือเพื่อน ร่วมงาน ไม่ใช่การทำเพียงแค่หน้าที่ แต่เป็นการ ทําด้วยใจ” คําบอกเล่าข้างต้นของเธอ ได้รับการยืนยัน อย่างชัดเจน เมื่อวันที่เราได้ไปสัมภาษณ์เธอที่ ท่าอากาศยานดอนเมือง เราพบว่า เธอเป็นพี่ตุ้ม ผู้น่ารักของน้องๆ ชาวการบินไทย และภาพของ การทำงานที่ปรากฏต่อสายตา ทำให้เรารับรู้ว่า แม้จะเหน็ดเหนื่อยจากการบินในไฟลท์ข้ามทวีป ที่ยาวนาน แต่เธอก็ยังดูสดชื่นอยู่เสมอ ซึ่งในเรื่องนี้ เธอได้เผยเคล็ดลับด้วยรอยยิ้มแจ่มใสว่า “เพราะสมาธินั่นแหละค่ะ ที่ช่วยให้มีเรี่ยว มีแรงทำงาน คนที่อยู่ในงานสายนี้จะรู้กันดีว่า ต้อง รักษาสุขภาพให้แข็งแรง เพราะกินนอนไม่เป็นเวลา ท่องเที่ยว ได้ซื้อของสวยๆ งามๆ มีสตางค์ใช้ไม่ ขาดมือ ก็ถือว่าเป็นอะไรที่ดีมากแล้ว แต่เมื่อมาถึง จุดหนึ่งก็พบว่า ของที่ได้มา แป๊บเดียวก็เบื่อ อยาก ได้อย่างอื่นอีก วนเวียนไปอย่างนี้ไม่รู้จบ ยิ่งพอมา ได้รู้จักการทำสมาธิ ได้เรียนรู้วิธีการทำบุญและรู้ว่า ผลของความสุขความสำเร็จในปัจจุบัน มาจากบุญ ที่เราได้ทำมาทั้งสิ้น พี่จึงเชื่อมั่นในสิ่งที่ค้นพบนี้ มากค่ะ และคิดว่าสิ่งที่ดีที่สุดและถือเป็นที่สุดของ ชีวิต คือการได้มารู้จักวัดพระธรรมกาย และรู้ว่า ทำบุญอย่างไร ปฏิบัติธรรมเขาทำกันอย่างไร" ทุกประโยคที่มาจากใจของเธอ ได้บอกให้ เรารู้ว่า แม้ชีวิตบนฟ้า จะให้ประสบการณ์ท่อง โลกกว้าง และงานอาชีพที่มั่นคง แต่ชีวิตที่กลางกาย อันเริ่มมาจากความหยุดนิ่ง กลับเป็นทุกสิ่งทุก อย่างที่คุณพัชรินทร์ ผู้ใช้เวลาของการเดินทางไป ทั่วโลก ได้ค้นหามาโดยตลอด และเมื่อได้ค้นพบแล้ว เธอจึงบอกกับตนเองและผู้คนรอบข้างอย่างมั่นใจว่า นี่คือความสุขที่แท้จริง... 2) ๖๐