หน้าหนังสือทั้งหมด

คาถาธรรมบท JHMIAO-๘
27
คาถาธรรมบท JHMIAO-๘
คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ (๒๗) เราจักอดกลั้นถ้อยคำล่วงเกิน ดังช้างอดทนลูกศร ซึ่งตกไปจาก แล่งในสงคราม, เพราะคนเป็นอันมาก เป็นผู้ทุศีล, ราชบุรุษทั้งหลาย ย่อมนำพ…
บทความนี้กล่าวถึงการอดกลั้นถ้อยคำล่วงเกิน โดยเน้นความสำคัญของการฝึกตนเพื่อเป็นผู้ประเสริฐ. ผู้ที่สามารถอดกลั้นได้อย่างช้างที่อดทนในสงคราม และ…
ความรู้เกี่ยวกับธรรมและผลของมิจฉาทิฏฐิ
134
ความรู้เกี่ยวกับธรรมและผลของมิจฉาทิฏฐิ
…ิวากย์ ติกฺขติ อาชานียา จ สินธวา วรมสฺสตรา ทนฺตา กุญชรา จ มหานาคา อตฺตทนฺโต ตโต วรนุติ เราจักอดกลั้นคำล่วงเกิน เหมือนช้างอดทน ลูก ศรที่ตกจากแห่งในสงคราม ฉะนั้น เพราะชนเป็น อันมากเป็นผู้ทุศีล ชนทั้งหลาย ย่อมนำสั…
เนื้อหาเกี่ยวกับความรู้ในธรรมที่มีโทษและไม่มีโทษ รวมถึงผลของการถือมั่นในมิจฉาทิฏฐิที่นำไปสู่ทุคติ และสัมมาทิฏฐิที่นำไปสูสุคติ โดยเปรียบเทียบสัตว์และมนุษย์ในการอดทนต่อความทุกข์ยาก สอนให้มีสติและเข้าใจใ
การฝึกตนเพื่อความประเสริฐ
135
การฝึกตนเพื่อความประเสริฐ
๑๑๗ ที่ฝึกแล้วไปสู่ที่ประชุม พระราชาย่อมทรงสัตว์ พาหนะที่ฝึกแล้ว บุคคลผู้อดกลั้นคำล่วงเกินได้ ฝึก(ตน)แล้วเป็นผู้ประเสริฐในมนุษย์ทั้งหลาย ม้า ม้าสินธพผู้อาชาไนย ๑ ช้างใหญ่ชนิด อัสดร ๑ กุญชร ๑…
เนื้อหาเน้นถึงความสำคัญของการฝึกตน ซึ่งบุคคลที่มีการฝึกตัวเองย่อมมีความประเสริฐกว่าสัตว์ที่ถูกฝึกมา แสดงให้เห็นว่าแม้ว่าสัตว์ที่ฝึกดีจะมีคุณค่า แต่บุคคลที่มีการฝึกจิตใจและควบคุมตนเองนั้นมีคุณค่ามากกว่
ธรรมที่มีโทษและไม่มีโทษ
42
ธรรมที่มีโทษและไม่มีโทษ
…ิวากย์ ติกฺขติ อาชานียา จ สินธวา วรมสฺสตรา ทนฺตา กุญชรา จ มหานาคา อตฺตทนฺโต ตโต วรนุติ เราจักอดกลั้นคำล่วงเกิน เหมือนช้างอดทน ลูก ศรที่ตกจากแห่งในสงคราม ฉะนั้น เพราะชนเป็น อันมากเป็นผู้ทุศีล ชนทั้งหลาย ย่อมนำสั…
เนื้อหานี้กล่าวถึงความรู้และการเข้าใจธรรมที่มีโทษและไม่มีโทษ สิ่งที่มนุษย์และสัตว์ควรระวัง และผลของการถือมั่นในสัมมาทิฏฐิและมิจฉาทิฏฐิ การเข้าใจผิดอาจนำไปสู่ทุคติ ขณะที่การรู้และเข้าใจธรรมที่ไม่มีโทษย
การฝึกตนและความประเสริฐ
43
การฝึกตนและความประเสริฐ
๑๑๗ ที่ฝึกแล้วไปสู่ที่ประชุม พระราชาย่อมทรงสัตว์ พาหนะที่ฝึกแล้ว บุคคลผู้อดกลั้นคำล่วงเกินได้ ฝึก(ตน)แล้วเป็นผู้ประเสริฐในมนุษย์ทั้งหลาย ม้า ม้าสินธพผู้อาชาไนย ๑ ช้างใหญ่ชนิด อัสดร ๑ กุญชร ๑…
เนื้อหาพูดถึงความสำคัญของการฝึกตนและความยอดเยี่ยมของบุคคลที่สามารถควบคุมตนเอง โดยใช้มากกว่าพาหนะที่ฝึกแล้ว เช่น ม้าและช้าง เปรียบเทียบว่าบุคคลที่ฝึกตนแล้วมีค่ามากกว่าสัตว์พิเศษ นอกจากนี้ยังมีตัวอย่างเ
การขอโทษและความเสียหายของวัดพระธรรมกาย
49
การขอโทษและความเสียหายของวัดพระธรรมกาย
…้ตีพิมพ์ข้อความเกี่ยวกับวัดพระธรรมกายฯ และพระ ราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) กรณีเรื่องราวใช้ถ้อยคำล่วงเกินโดยเรียกวัด พระธรรมกายว่า งัดยาว สานักฉาว เรียกพระราชภาวนาวิสุทธิ์ว่า นายไชยบูลย์ เจ้าสํานักราว กล่า…
บทความนี้กล่าวถึงกรณีการตีพิมพ์ข่าวเกี่ยวกับวัดพระธรรมกายและพระราชภาวนาวิสุทธิ์ที่นำไปสู่ความเข้าใจผิดและความเสียหายแก่ทั้งสองฝ่าย โดยหนังสือพิมพ์มติชนและบริษัทเนชั่น บรอดแคสติ้ง คอร์ปอเรชั่นได้มีการข
พระอิฐมบัณฑูรภาค ๑๓ – หน้า 214
216
พระอิฐมบัณฑูรภาค ๑๓ – หน้า 214
ประโยค – พระอิฐมบัณฑูรภาค ๑๓ – หน้า 214 บทว่า อติวุฒิยู่ ความว่า ซึ้งคำล่วงเกิน ที่เป็นไปแล้วด้วย สามารถแห่งอนิริโยทคะ ๘. บทว่า ติติภุญฺฐ ความว่า ช่างใหญ่เนื่องฝึกหัดดีแล้ว เข้าส…
บทเรียนนี้เน้นถึงความสำคัญของการอดกลั้นและการไม่ตอบโต้ต่อคำล่วงเกิน โดยชี้ให้เห็นถึงความเข้มแข็งและความอดทนของผู้ที่สามารถประสบความสำเร็จได้โดยไม่ต้องตอบสนองในทางลบ ซึ…
การฝึกสัตว์และคุณธรรมในพระพุทธศาสนา
217
การฝึกสัตว์และคุณธรรมในพระพุทธศาสนา
…ด้วมอรยรร ๔ เป็นผู้ประกอบ. บทว่า โตติวภุ่ย ความว่า บุคลใดอยอดคล้าย คือ ย่อมไม่ โต้ตอบ ไม่พ้นรังสีถึงคำล่วงเกินมูสู่รูปเช่นนั้น แม้นเขากล่าวชาซก อยู่, บุคคลผู้ฝึกแล้วเห็นปานนั้น เป็นผู้ประกอบ. น้ำที่ดีจากแม่ม่าโ…
บทนี้พูดถึงพระอิมปิทักขุและการฝึกสัตว์ต่างๆ ในแง่ของการพัฒนาคุณธรรมและการปฏิบัติ ตามความเชื่อในพระพุทธศาสนา นำเสนอตัวอย่างความประพฤติของบุคคลที่ฝึกแล้วที่ไม่ตอบโต้ต่อความอ่อนไหวและการให้ความเคารพต่อธร
อานุภาพและการฝึกตนตามพระธรรมปิฎก
74
อานุภาพและการฝึกตนตามพระธรรมปิฎก
…หมือนกัน" ดังนี้แล้ว เมื่อทรงปรารภพระองค์แสดงธรรมได้ถิดถดา ๑ เหล่านี้ในนครวรรคว่า "เราจักถอดลั่นถ้อยคำล่วงเกิน ดังช้างอดน ลูกครึ ซึ่งตกไปฉลำในสงคราม เพราะคนเป็นอันมาก เป็นผู้หลัก สร รบรุ้งทั้งหลาย ย่อมนำพาหะที่…
พระธรรมปิฎกถามแปล ภาค ๒ ได้แสดงให้เห็นถึงอานุภาพของการฝึกตนว่าเปรียบเสมือนกับความยอดเยี่ยมของสัตว์ที่ได้รับการฝึกฝนชำนาญอย่างม้าและช้าง พระศาสดาได้ตรัสว่า การฟังธรรมและการฝึกตนล่วงเกินในคำพูดจะนำไปสู่
มนต์สายโกธร
25
มนต์สายโกธร
…ีโตปทาส โดย เสรีย์ โกศล) * ธรรมดาแผ่นดินหย่อมรับน้ำหนักของสิ่งต่างๆ บนโลกไว้ได้ ฉันใดเราก็อรอดทนต่อคำล่วงเกินของผู้อื่นในโลกไว้ได้ ฉันนั้น
บทความนี้พูดถึงการจัดการกับความโกรธและอารมณ์รุนแรง โดยเสนอแนวทางในการหาวิธีวางอารมณ์เพื่อความสุขในชีวิต เช่น การไม่พูดเมื่อโกรธหรือถอนตัวจากสถานการณ์ที่ทำให้เกิดอารมณ์. การใช้สติและปัญญาในการจัดการกับ
การขอขมาและการทำบุญ
36
การขอขมาและการทำบุญ
…่างทองตัดสินใจที่จะทำตามคำแนะนำนั้นพระองค์ทรงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ลูกชายทั้งสามฟังว่า เขาได้กล่าวคำล่วงเกินพระบรมศาสดา และตอนนี้กำลังจะทำหม้อดอกไม้ทองคำไปบรรจุไว้ในพระเจดีย์ เพื่อเป็นการขอขมาพระองค์ นายช่างท…
เรื่องราวเกี่ยวกับนายช่างทองที่ต้องการขอขมาพระบรมศาสดาหลังจากล่วงเกินท่าน โดยเขาตัดสินใจทำหม้อดอกไม้ทองคำและเชิญลูกชายมาร่วมทำบุญ แต่มีเพียงลูกคนเล็กเท่านั้นที่ตอบรับทำตามขั้นตอนคำแนะนำ เพื่อให้การกระ
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
219
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
๒๒๒ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๒.๒ เราจักอดกลั้นคำล่วงเกิน เหมือนช้างอดทนต่อกงกร ที่ตกล่ามในสงคราม ฉนั้น. ชู.ธ. (พุทธ) มก. ๓๓/๒๒๓ ๒.๓ ธรรมดาแผ่นดินย่อมอดกลั้…
เนื้อหานี้สำรวจอุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก โดยระบุถึงการอดกลั้นคำล่วงเกิน เปรียบเทียบกับช้างในสงครามและพื้นดินที่อดทนต่อสาธารณะ วิถีชีวิตและการกระทำของผู้ที่มีความอดทนต่อคำพ…
การฝึกตนในมนุษย์
25
การฝึกตนในมนุษย์
…ย นำสัตว์พิทักษ์ที่ฝึกแล้วไปสู่ที่ประชุม ราชาย่อมทรงราชพาหนะที่ฝึกแล้ว ในหมู่มนุษย์ คนที่อดกลั้นถ้อยคำล่วงเกินได้ ชื่อว่าเป็นผู้ฝึกตนได้แล้ว เป็นผู้ประกอบที่ดีที่สุด พุทธวจนะในธรรมบท คาถาที่ 321 ทนฺติ นโยนิติ …
เนื้อหาพูดถึงความสำคัญของการฝึกตนในมนุษย์ โดยเฉพาะการอดกลั้นคำพูดที่ไม่เหมาะสม ถือเป็นสัญลักษณ์ของการเป็นผู้ประกอบที่ดี. ในพุทธวจนะได้มีการกล่าวถึงการทรงราชพาหนะที่ฝึกแล้วและความสำคัญของการอดกลั้นในชี
การฝึกตนและความอดทนในมนุษย์
33
การฝึกตนและความอดทนในมนุษย์
…ว์วิาป หน้าที่ฝึกแล้วไปสู่ที่ประชุม ราชาย่อมทรงราช หน้าที่ฝึกแล้ว ในหมู่มนุษย์ คนที่อดกลั้นอย่างคำล่วงเกินได้ ชื่อว่าเป็นผู้ฝึกตนได้แล้ว เป็นผู้ประกอบที่สุด พุทธวจนในธรรมบท คาถาที่ 321 ทนต์ นิยนติ สม…
บทความนี้สำรวจการฝึกตนของมนุษย์ด้วยการยกตัวอย่างจากพระพุทธวจน คำที่บ่งบอกถึงการอดทนต่อคำล่วงเกินและการฝึกจิตใจ เพื่อให้เป็นผู้ที่มีศักยภาพในการฝึกตนและการควบคุมอารมณ์.
การฝึกฝนและคุณธรรมในพุทธศาสนา
31
การฝึกฝนและคุณธรรมในพุทธศาสนา
… nemสัตว์พาหนะที่ฝึกแล้ว ไปสู่ที่ประชุม ราชาย่อมทรงราชพาหนะที่ฝึกแล้ว ในหมู่มนุษย์ คนที่ทอดกลั่นถ้อยคำล่วงเกินได้ ชื่อว่าเป็นผู้ฝึกตนได้แล้ว เป็นผู้ประเสริฐที่สุด พุทธวจนะในธรรมบท คาถาที่ 321 ทนฺต์นฺดี นยนฺนิฏ…
บทความนี้พูดถึงการฝึกฝนตนเองในพุทธศาสนา โดยเฉพาะการควบคุมคำพูดและการมีสติในการเข้าสังคม พระพุทธเจ้าทรงสอนว่า ผู้ที่สามารถยับยั้งตนเองและไม่พูดคำที่สร้างความเจ็บปวดได้ มักจะเป็นผู้ที่มีคุณธรรมสูง ส่งผล