การฝึกฝนและคุณธรรมในพุทธศาสนา การศึกษาวิเคราะห์จตุษโกฏิประเภทยืนยันของพระนาคารชุนในคัมภีร์ มูลมัธยมกการิกา หน้า 31
หน้าที่ 31 / 31

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการฝึกฝนตนเองในพุทธศาสนา โดยเฉพาะการควบคุมคำพูดและการมีสติในการเข้าสังคม พระพุทธเจ้าทรงสอนว่า ผู้ที่สามารถยับยั้งตนเองและไม่พูดคำที่สร้างความเจ็บปวดได้ มักจะเป็นผู้ที่มีคุณธรรมสูง ส่งผลให้สามารถเป็นที่นับถือในสังคมได้ การเข้าใจคำสอนนี้จะช่วยให้ผู้คนพัฒนาตนเองและมีความสุขในชีวิตมากขึ้น.

หัวข้อประเด็น

-การฝึกฝนตนเอง
-คุณธรรมในพุทธศาสนา
-การควบคุมคำพูด
-การเข้าสังคม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

คนทั้งหลาย nemสัตว์พาหนะที่ฝึกแล้ว ไปสู่ที่ประชุม ราชาย่อมทรงราชพาหนะที่ฝึกแล้ว ในหมู่มนุษย์ คนที่ทอดกลั่นถ้อยคำล่วงเกินได้ ชื่อว่าเป็นผู้ฝึกตนได้แล้ว เป็นผู้ประเสริฐที่สุด พุทธวจนะในธรรมบท คาถาที่ 321 ทนฺต์นฺดี นยนฺนิฏิติ สมนฺติ danto vai samitīṃ yāti ทํนฺตํ ราชาธิษฺฏิ dantaṃ rājadhirohati | ทนฺโต เสฺฏโฐ มนฺสุษฺษสู dantah ṣṛṣṭho manuṣyaṅāṃ โยติวาทญาติฏิกุญฺจติฯ yo 'tivākyam titikṣati || (บาลี: ชุด. 25/33/57 15-16) (สันสกฤต Uv: 19.6) 聖象調正 ༩བོད་ཀྱི་སྙན་མགོས། 可中王乘 ༩འཇིག་རྟེན་བརྒྱབ་སྟེང་། 調為尊人 ༩བལྟར་སྙིང་། 乃受誠信 ༩མི་སྟོན་སྤྱད་པ། (ฉบับ T4: 570b 12-13) (ทิเบต Uv: 19.6)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More