ชื่อ-ฉายา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 22 / 45

ธรรมะเพื่อประช บูชาบุคคลที่ควรบูชา ๒๗๒ ชื่อ “สุมนะ” ทุกๆ เช้า เขาจะนำดอกมะลิ ๔ ทะนาน ไปถวาย พระเจ้าพิมพิสาร และจะได้ทรัพย์มาเป็นค่าดอกไม้วันละ 6 กหาปณะเป็นประจำ วันหนึ่ง ขณะที่เขาถือดอกไม้จะนำไปถวายพร

เนื้อหาเล่าถึงนายสุมนะที่บูชาพระเจ้าพิมพิสารด้วยดอกมะลิในทุกเช้า วันหนึ่งเมื่อพบพระบรมศาสดา นายสุมนะเลือกที่จะถวายดอกไม้เพื่อเป็นพุทธบูชา แม้ต้องเสี่ยงต่อความเสียหายจากพระราชา แต่ผลที่ได้รับคือความสุข

ชื่อ นั้ น ส าคัญไฉน บุคคลจะชื่อว่าชีวกหรืออชีวก คงตายเท่ากัน ถึงจะชื่อ ธนปาลีหรืออธนปาลี ก็เป็นทุคคตะได้เหมือนกัน ถึงจะชื่อ ปันถกะหรือ อปันถกะ ก็หลงทางได้เหมือนกัน ชื่อเป็นเพียง บัญญัติสำหรับเรียกกัน

ธรรมะ ประช มีบุญแล้วไม่ต้องกลัว ต่อ ปรโลก ៤៨៩ ก็น่าออกด้วยการให้ทาน เป็นการฝากฝังทรัพย์ไว้ในพระพุทธ- ศาสนา อันสามารถเปลี่ยนจากโลกิยทรัพย์มาเป็นอริยทรัพย์ที่ จะติดตามตัวเราไปได้ พระพุทธองค์ทรงสอนให้เป็

เนื้อหานี้พูดถึงการให้ทานและการมีจิตใจที่อ่อนโยนซึ่งช่วยเสริมสร้างบุญและความมั่นใจในชีวิตหลังความตาย ตามคำสอนของพระพุทธองค์ โดยความสำคัญอยู่ที่การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และช่วยเหลือผู้อื่น ซึ่งจะนำไปสู่การ

ธรรมะเพื่อประช ไม่มีความเห็นผิด ชี วิ ต ปลอดภัย ๔๑ พุทธอุปัฏฐากทนไม่ไหว จึงกราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าให้เสด็จ ย้ายไปประทับที่เมืองอื่น พระพุทธองค์ตรัสถามพระอานนท์ว่า “อานนท์ หากตถาคตเสด็จไปเมืองอื่น แล

ในเรื่องนี้ พระพุทธองค์ได้สอนพระอานนท์เกี่ยวกับการอดทนต่อการด่าว่าที่สังคม มุ่งเน้นการแก้ไขปัญหาภายในด้วยความสงบ ในอดีตพระพุทธองค์曾เป็นพราหมณ์มีชื่อเสียง, ทรงสอนให้คนเห็นความสำคัญของการจบปัญหาที่เกิดข

Bะเพื่อประช ผู้นำบุญของโลก ๔๒๔ สร้างแต่คุณงามความดี ยิ่งนับว่าเป็นวาจาสูงสุด เพราะนำไปสู่ มรรคผลนิพพานได้ และกัลยาณมิตรผู้กล่าวแต่วาจาสุภาษิตนั้น ย่อมได้รับอานิสงส์อันเลิศเช่นกัน *ในสมัยพุทธกาล มีมหาอ

เนื้อหาเล่าถึงมหาอำมาตย์สันตติที่ได้รับการแต่งตั้งจากพระราชาแห่งโกศลให้ปราบปรามกบฏ ส่งผลให้ประเทศเกิดความสงบสุข สำหรับการรับราชสมบัตินั้น เขากลับประมาทเกี่ยวกับการดื่มสุรา จนส่งผลให้เกิดความสูญเสียผู้

ธรรมะ ประชา สงเคราะห์บุตรให้เข้าถึงธรรม ๑๔ บัณฑิตในกาลก่อน ที่ปรารถนาจะให้ลูกเป็นคนดี จึงได้พยายาม ทุกวิถีทางที่จะทำให้ลูกเป็นคนดีที่แท้จริง ดังตัวอย่างในเรื่อง การสอนลูกของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี *อนาถบ

เรื่องของอนาถบิณฑิกเศรษฐีที่พยายามสอนลูกชาย นายกาละ ให้เป็นคนดี โดยใช้เงินเป็นแรงจูงใจให้ไปฟังธรรมและรักษาศีล แม้ลูกชายจะยังไม่เข้าใจ แต่ท่านก็หวังว่าจะช่วยให้เขาเข้าใจธรรมะในอนาคต เพื่อไม่ให้ไปเกิดใน

ธรรมะเพื่อประชา เพียรสู่ความสำเร็จ ៨៤ เอาชนะข้าศึกที่มีกำลังเหนือกว่าได้ เรื่องมีอยู่ว่า *ในอดีตกาล มีพระราชาพระนามว่า พระเจ้ากาลิงคะ ครองราชย์อยู่ในแคว้นกาลิงครัฐ พระองค์มีพละกำลังดุจช้าง- สารและมีกอ

เรื่องราวของพระเจ้า กาลิงคะ ผู้มีอำนาจในแคว้นกาลิงครัฐ ที่ท้าทายกษัตริย์ต่าง ๆ ด้วยการส่งพระราชธิดาเพื่อประกาศสงคราม พระเจ้ามีชื่อเสียงเรื่องสงครามและสงครามนี้ทำให้นันทเสนจากแคว้นอัสสกรัฐมีความคิดว่าเ

ธีระ ประช ผลของการให้ด้วยความเคารพ ១៩៤ น้ำผักดองเท่านั้น แม้เมื่อทรงพระราชทานผ้า ก็เป็นผ้าเนื้อหยาบ ที่แม้แต่พระองค์เองยังไม่ทรงปรารถนาจะแตะต้องเลย ข้าพระองค์ไม่อยากให้พระองค์ทรงได้รับผลทานที่เศร้าหมอ

พระเจ้าปายาสิได้รับคำแนะนำจากอุตตรมาณพให้ให้ทานด้วยความเคารพ อาหาร เสื้อผ้าที่ประณีตเป็นของถวาย พระเจ้าปายาสิและอุตตรมาณพได้รับผลบุญกลับเกิดในสวรรค์ โดยพระเจ้าปายาสิเป็นเทพบุตรในจาตุมหาราชิกา และอุตตร

ธรรมะเพื่อประช ศิษย์คิดล้างครู ๗๕ เหมือนดังเรื่องของมุสิละผู้หลงลืมตัว เมื่อได้รับความรู้ จากอาจารย์แล้ว ก็หวังอยากเด่นอยากดังกว่าอาจารย์ ทำให้ถึง ความพินาศย่อยยับ เป็นคนสูญเสียอนาคตไปในที่สุด *ในสมัย

บทความนี้เล่าเรื่องของมุสิละ ผู้ที่หลังจากได้รับความรู้จากอาจารย์ คุตติละ ได้หวังจะเด่นดังกว่าอาจารย์ จนส่งผลให้ชีวิตเขาพินาศ ยกตัวอย่างชีวิตของพระโพธิสัตว์ที่เป็นอาจารย์ดนตรีชื่อดัง คุตติละ และการที่

ธรรมะเพื่อประชา ไม่ควรคบ ผู้อกตัญญู ៩២ ต่อหน้าในผู้ใด ผู้นั้นบัณฑิตไม่ต้องริษยา ไม่ต้องด่าว่า จึงค่อยๆ หลีกออกห่างจากผู้นั้น” การใช้ชีวิตในทางโลกต้องมีความรับผิดชอบต่อภารกิจใน หลายๆ ด้าน หากเกิดอาการท

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของความกตัญญูและการรับผิดชอบในชีวิต เพื่อให้ผู้คนเข้าใจถึงคุณค่าในการตอบแทนคุณของผู้มีพระคุณ โดยเฉพาะในใจกลางของการใช้ชีวิตที่ต้องมีวิริยะอุตสาหะในการสร้างสรรค์ประโยชน์ทั้งแก่ต

ธรระพี ประช กตัญญู คุณค่าของความเป็นคน ๑๑๕ ความกตัญญูกตเวทีอย่างยิ่ง” เมื่อพระศาสดาเสด็จมาถึงแล้ว ตรัสว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ไม่ใช่แต่เพียงบัดนี้เท่านั้น ที่เรา กล่าวถึงคุณงามความดีของสัตว์ผู้มีคุณ

เนื้อหาเกี่ยวกับความกตัญญูและการเคารพผู้มีคุณค่า โดยเล่าถึงพระโพธิสัตว์ที่เป็นมหาดเล็กในราชสำนัก และการที่พระราชาให้ความสำคัญกับช้างที่มีผลงานมาก แม้ในยามที่มันชรา พระราชากลับมีคำสั่งให้ริบสิ่งของที่เ

ธรระพี ประช นกแขกเต้าทุ่มเทชีวิต ตอบแทนคุณ ในอดีตมาเล่าให้ฟังว่า มีอยู่ภพชาติหนึ่งราหุลสามเณรเคยเกิดเป็นลูกนกแขกเต้า ชื่อ สุวโปดก ได้รับการเลี้ยงดูเป็นอย่างดีจากพระราชา และพระ มเหสี คืนวันหนึ่ง อัครมเ

ในอดีต มีนกแขกเต้าชื่อสุวโปดกที่ได้เลี้ยงดูโดยพระราชาและพระมเหสี วันหนึ่งอัครมเหสีแพ้ท้องและต้องการผลไม้ชื่ออัพภันตระ โหราจารย์แนะนำให้ส่งสุวโปดกไปหามะม่วงในป่าหิมพานต์ แม้จะมีความเสี่ยง แต่สุวโปดกตัด

ธรรมะเพื่อประชll อดใจเมื่อมีอุปสรรค ២៨០ เท่าทันว่านี่คือกิเลสตัวโลภะ แล้วรีบหยุดความอยากนั้นด้วยการ อดใจ ทําใจหยุดนิ่งเฉย ไม่นานความโลภก็จะดับไป เมื่อมีความโกรธคิดประทุษร้ายเกิดขึ้น ก็เอาใจหยุดนิ่ง ตอ

การฝึกฝนจิตใจเพื่อหยุดความอยากและความโกรธเมื่อเผชิญอุปสรรค เป็นกุญแจสำคัญในการเอาชนะกิเลสตัวโลภะ ด้วยการสร้างความสงบให้กับจิตใจ เมื่อเราหยุดนิ่ง ความโลภและความโกรธจะค่อยๆ หายไป และเราสามารถเข้าใจความจ

ธรรมะเพื่อประช อดใจเมื่อมีอุปสรรค ๒๘๑ ละแวกนั้น ต่างก็ร่ำลือกัน ถึงกิริยามารยาท ที่เรียบร้อย อ่อนน้อมของแม่บ้านคนนี้ นางได้จ้างหญิงคนหนึ่ง ชื่อ กาลี มีหน้าที่รับใช้ ปัดกวาดเช็ดถูภายในบ้าน นางกาลีก็ตั้

เรื่องราวเกี่ยวกับความอดทนและคุณธรรมของแม่บ้านที่เรียบร้อยและอ่อนน้อม เธอจ้างนางกาลีเพื่อทำงานในบ้าน แต่นางกาลีกลับตั้งใจทดสอบนายหญิงโดยการทำให้เกิดความยุ่งเหยิงในบ้าน โดยหวังจะเห็นความโกรธหรือความเคร

ธรรมะเพื่อประชา มหาสมุทรแห่งคุณธรรม ๓๒๖ ทรงทราบว่า ภิกษุรูปนี้ ในอดีตชาติเคยเป็นคนว่าง่าย และอยู่ ในโอวาทของพระองค์มาก่อน จึงตรัสว่า “ภิกษุ ทําไมเธอถึงได้ทอดทิ้งความเพียรเสียเล่า ผลอัน เลิศในพระศาสนาน

ในอดีต ภิกษุที่เคยเป็นโอรสองค์สุดท้องของพระเจ้าพาราณสีมีความเพียรในการปฏิบัติธรรมและเชื่อฟังคำแนะนำของพระโพธิสัตว์ การบำเพ็ญสังคหวัตถุธรรมทำให้เขาได้รับความรักจากประชาชน เมื่อพระเจ้าพาราณสีทรงสวรรคต อ

ธรรมะเพื่อประชll ทางมาแห่งคุณธรรม ๓๓๔ อาจารย์ท่านก็อยากถ่ายทอดประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้ให้ หรือแม้ที่สุดจะเป็นคนชรา หากมีความเคารพเชื่อฟัง ไม่มีทิฏฐิ มานะถือตัว ย่อมสามารถรองรับคุณธรรมความรู้ต่างๆ ได

บทความนี้เล่าเรื่องราวของพราหมณ์ราธะที่ทุกข์ทรมานจากการไม่สามารถบวชเป็นพระภิกษุได้ เนื่องจากความคิดของพระสงฆ์ที่มีต่อผู้สูงอายุ แต่ด้วยความตั้งใจและคุณธรรมของท่าน พระบรมศาสดาได้เห็นศักยภาพของท่านที่จะ

ธรรมะเพื่อประชา ละวางเบญจ กามคุณ ๔๗๔ จอมปลอม แล้วยังต้องไปรับทุกข์ในทุคติ เหมือนปลาที่ไปติด เบ็ดของนายพราน ย่อมได้รับทุกขเวทนาสาหัส และต้องตายใน ที่สุด *ในอดีตพระบรมโพธิสัตว์ได้อาศัยพระปัจเจกพุทธเจ้า

ในอดีตพระบรมโพธิสัตว์ทรงสละราชสมบัติและออกบวชเพื่อแสวงหาความจริง โดยมีพระสหายชื่อโสณกะร่วมเดินทางไปศึกษาที่เมืองตักสิลา ทั้งคู่ได้สร้างประสบการณ์ทางศาสนา โดยเฉพาะเกี่ยวกับลัทธิต่างๆ ซึ่งส่งผลให้เขาเข้

ธรรมะเพื่อประช แม้ตายก็ไม่ทิ้งธรรม ๕๑๗ ปัญญาเครื่องรู้จึงจะเกิดขึ้น ทำให้มองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างไปตาม ความเป็นจริง ทั้งยังทำให้ผู้ปฏิบัติประสบความสุข ความสําเร็จ ในชีวิตทั้งทางโลกและทางธรรมอีกด้วย การท

บทความนี้กล่าวถึงการค้นหาความหมายของชีวิตผ่านการปฏิบัติธรรม โดยแสดงเรื่องราวของติสสะ ซึ่งเป็นเศรษฐีที่เลือกละทิ้งทรัพย์สินเพื่อแสวงหาความสงบและปัญญา ผ่านการบวชและใช้ชีวิตในป่า การมีความมุ่งมั่นเพื่อพ้

Boประช แม้ตายก็ไม่ทิ้งธรรม ๕๒๐ รักษาใจให้สงบหยุดนิ่ง พลางเจริญวิปัสสนา ตอนเสือกินถึงข้อเท้า ท่านได้บรรลุเป็นพระโสดาบัน กินไปถึงหัวเข่า บรรลุเป็นพระ สกทาคามี กินไปถึงท้อง บรรลุเป็นพระอนาคามี ครั้นกินไป

เนื้อหาเล่าถึงการปฏิบัติธรรมที่นำไปสู่การบรรลุธรรมขั้นสูงของภิกษุหลายรูป โดยมีเรื่องราวของท่านที่ต่อสู้กับความกลัวและกิเลส จนอาจได้รับความรู้และสติปัญญาที่สูงขึ้น ผ่านประสบการณ์อันยากลำบาก ซึ่งทำให้มี

46 ศีล...เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม รักษาอุโบสถศีลนี้เป็นวงศ์ของบัณฑิตทั้งหลายในปางก่อน” จะเห็นว่าผู้มีปัญญา ไม่ว่าในยุคสมัยใด ต่างก็ได้ใช้ศีล ๘ เป็นเครื่องมือในการขจัดสิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายออกไปจากใจ อย่

เนื้อหาเล่าถึงความสำคัญของศีล ๘ ในการทำให้ผู้คนมีชีวิตที่ดีขึ้น ผ่านตัวอย่างเรื่องราวของเศรษฐีสุจิบริวารที่มีจิตใจในการทำบุญและรักษาศีลอย่างเคร่งครัด และชายยากจนที่ได้โอกาสทำงานภายใต้การสนับสนุนของเศร