ธรรมะเพื่อประช ศิษย์คิดล้างครู : หน้า 76/580

ธรรมะเพื่อประช ศิษย์คิดล้างครู ๗๕ เหมือนดังเรื่องของมุสิละผู้หลงลืมตัว เมื่อได้รับความรู้ จากอาจารย์แล้ว ก็หวังอยากเด่นอยากดังกว่าอาจารย์ ทำให้ถึง ความพินาศย่อยยับ เป็นคนสูญเสียอนาคตไปในที่สุด *ในสมัยนั้น พระโพธิสัตว์ถือกําเนิดเป็นศิลปิน ชื่อ คุตติละ เป็นผู้มีความชำนาญในการดีดสีตีเป่า มีความสามารถในการเล่น ดนตรีทุกชนิด จนได้เป็นอาจารย์สอนดนตรีของผู้มีชื่อเสียง ส่งผล ให้ท่านเป็นที่รู้จักไปทั่วทั้งชมพูทวีป ทำให้มีลูกศิษย์ลูกหาจาก ทั่วทุกสารทิศมาขอเรียนวิชามากมาย ต่อมามีเด็กหนุ่มคนหนึ่งชื่อ มุสละ ได้ยินกิตติศัพท์ของ พระโพธิสัตว์ ก็ปรารถนาอยากจะได้วิชาดีดพิณบ้าง จึงเดินทาง มาขอเรียนวิชาด้วย อาจารย์คุตติละเป็นผู้ฉลาดในการดู ลักษณะของคน มองเพียงครู่เดียวก็รู้ว่า เด็กคนนี้เป็นคนไม่รู้จัก บุญคุณคน ท่านจึงไม่รับไว้เป็นศิษย์ แต่มุสละก็ไม่ย่อท้อ ได้เข้า ไปหาบิดามารดาของท่านอาจารย์ คอยอุปัฏฐาก บารุงท่านเป็น อย่างดี จนท่านมีความเอ็นดู แล้วขอร้องให้ช่วยเหลือฝากไว้ เป็นศิษย์ พระโพธิสัตว์ไม่อยากขัดใจบิดามารดา จึงรับเขาไว้ เป็นศิษย์ สอนศิลปะให้ทุกอย่างโดยไม่ปิดบังอำพราง เพราะ ความที่ท่านเป็นคนใจกว้าง ไม่เคยหวงวิชาความรู้เลย *มก. คุตติลวิมาน เล่ม ๔๘ หน้า ๒๔๗