ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
อย่าคบคนพาล
๑๔
คบหาสมาคมด้วย มีแต่ความเสื่อมเสีย ตั้งแต่เสียชื่อเสียง
ทรัพย์สินเงินทอง การงาน ญาติมิตร และคุณงามความดีทั้งหลาย
เขายังพลอยติดเชื้อพาล จากที่เคยเป็นคนดีก็พลอยกลายเป็น
คนพาลไปด้วย
ดังเช่นเรื่องในอดีตกาล ที่กรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์
บังเกิดเป็นปุโรหิต คืออำมาตย์ที่ปรึกษาของพระราชาพระนามว่า
พระเจ้าพรหมทัต พระองค์มีช้างมงคลเชือกหนึ่ง ชื่อ มหิฬามุข
เป็นช้างใจดี ไม่เกะกะเกเร ไม่เคยทำร้ายใคร
วันหนึ่ง มีโจรกลุ่มใหญ่ หลังจากปล้นชิงทรัพย์สินของ
ชาวบ้านแล้วตกกลางคืนก็มาชุมนุมกันที่ข้างโรงช้างของพระราชา
เพื่อปรึกษาหารือ นัดแนะกันว่า พรุ่งนี้จะไปทำการตัดช่อง
ย่องเบาที่ไหน ปล้นชิงอย่างไร ขุดอุโมงค์ตรงไหน จะทำร้าย
เจ้าทรัพย์ด้วยวิธีใดจึงจะไม่มีใครต่อสู้ได้ และสอนวิชาโจรให้
กันว่า เราเป็นโจร ไม่ต้องมีมารยาท ไม่ต้องมีความเมตตา ต้อง
ทำใจให้แข็งกระด้างเข้าไว้ไม่ต้องสงสารใคร ต้องดุร้าย หยาบคาย
ถึงจะทำงานในอาชีพโจรได้สำเร็จ
พวกโจรมาปรึกษาหารือกันแบบนี้ทุกคืน ช้างมหิฬามุข
ได้ยินบ่อยจนเข้าใจว่า เขาสอนให้ตนเองทําแบบนั้น คือ สอน
ให้เป็นโจร ให้ดุร้าย ให้ทำร้ายผู้อื่น ช้างมงคลจึงอาละวาด