พระอิฐมปัถวัฏฐกถา ภาค ๒ - หน้าที่ 97
…โรคฤดูต้องแล้ว แดดอุตตรสียืนอยู่ ณ ที่ใกล้ มีเนินด้าน ๒ นอง
ด้วยน้ำตา พูดนูดว่า "พ่อเอ้ย เขาว่า เมื่อโรคนี้เกิดขึ้น,
ชนทั้งหลาย พังฝ่าร้อนหนีไปอัมนิอจิต ตัวเองไม่ต้องหวั่นไหวเร
ทั้ง ๒ พึงหนีไป (เสียโดยด่ว…
บทนี้กล่าวถึงการศึกษาภายใต้พระโชติอย่างมีสติ โดยเล่าถึงโรคภัยที่เกิดขึ้นในบ้านเศรษฐี และการหลีกหนีของคนในครอบครัว เพื่อหลีกเลี่ยงภัย พวกเขากลับมายังบ้านเดิมหลังจาก 10 ปี ซึ่งไม่มีใครจำพวกเขาได้เนื่องจ