พระอิฐมปัถวัฏฐกถา ภาค ๒ - หน้าที่ 97 พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 2 หน้า 99
หน้าที่ 99 / 243

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงการศึกษาภายใต้พระโชติอย่างมีสติ โดยเล่าถึงโรคภัยที่เกิดขึ้นในบ้านเศรษฐี และการหลีกหนีของคนในครอบครัว เพื่อหลีกเลี่ยงภัย พวกเขากลับมายังบ้านเดิมหลังจาก 10 ปี ซึ่งไม่มีใครจำพวกเขาได้เนื่องจากเวลาและเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป โดยชี้ให้เห็นถึงธรรมะและการพิจารณาของชีวิตที่ไม่มีความมั่นคง

หัวข้อประเด็น

-พระอิฐมปัถวัฏฐกถา
-กามฉปาฏิ
-การหลีกเลี่ยงโรค
-การกลับมาของผู้คน
-ธรรมะในชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระอิฐมปัถวัฏฐกถา ภาค ๒ - หน้าที่ 97 ๒. เรื่องกามฉปาฏิ [๑๖] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระราชฐาน ทรงปรารถนาศึกษา ชื่อกามฉปาฏิ ศรีพระธรรมเทวนิยมว่า "อุปานโต" เป็นต้น. [กามฉปาฏลัวกายหนังอยู่บนภูเขา] ความผิดศรารว่า ในครรชคุ่ห์ อภัยตาโรเกิดขึ้นใน เรือนของราชกุศรษฐ์ เมื่ออิวาตโรคนี้เกิดขึ้นแล้ว สัตว์ ดีฉฉาน ตั้งต้นแต่แมงวันที่จนถึงผีอมตะก่อน, ถาดนันก็ ทิศ และกรรมภรร ภายในเขาทั้งหมดคือเจ้าของเรือน, เพราะฉะนั้น โรคนันจึงจับเศรษฐีและภริยาภายในเขาทั้งหมด สองสามีภรรยานั้น โรคฤดูต้องแล้ว แดดอุตตรสียืนอยู่ ณ ที่ใกล้ มีเนินด้าน ๒ นอง ด้วยน้ำตา พูดนูดว่า "พ่อเอ้ย เขาว่า เมื่อโรคนี้เกิดขึ้น, ชนทั้งหลาย พังฝ่าร้อนหนีไปอัมนิอจิต ตัวเองไม่ต้องหวั่นไหวเร ทั้ง ๒ พึงหนีไป (เสียโดยด่วน) มีชีวิตอยู่ จึงกลับมาอีกที พึงดู เอาทรัพย์ ๔๐ โภคี ที่เราทั้ง ๒ ฝังเก็บไว้ในที่โน้นนี้แสนความมีชีวิต" เขาฟังคำของมารดาและบิดานั้นแล้ว ร้องไห้ ไว้มารณนิค กลัวต่ออภัยคือความตาย ทำลายฝ่าร้อนนี้ไปสู่อุโมงญา อยู่ในที่ นั่นสิ้น ๑๐ ปีแล้ว จึงกลับมาที่อยู่อาณมรรคบิท [เขากลับมาบ้านเดิมไม่มีใครจำได้] ครั้งนั้น ใคร ๆ จำเขาไม่ได้ เพราะความที่เขาไปในกาลหลัง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More