ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำฉุทธพระบำบัดุราฎ ยกพิพัทแปล ภาค ๒ - หน้า 40
บรรจุลแล้ว ทุขัยผล which ผลที่สอง การิ อิตถิโตโย อ.หญิง ท.
บางพวก ปฏิญาณบรรจุลแล้ว ตียผล ซึ่งผลที่สาม
เตน การณฺฯ เพราะเหตุนี้นั้ น (วินิ) อ. คำว่า อโยโย
ครั้งนั้นแล ภิกฺขุ อ. ภิกฺขุ ท. สมุทฺลาภ ผุ้มากพร่อม ปิณทาปด-
ปฏิญาณฺดา ผุ้กว่ากลับแล้วจากปิณทาปด ปจาจาคุด ในภายหลัง
แต่กาลแห่งภัท อุปสุกฺมิ แด ไปฝนแล้ว ภาว อ. พระผุ้มิ-
พระภาคเจ้า (วสติ) ยมเอ็นตราประทับอยู่ เยน ทีสถาน โดย
ส่วนแห่งก็ใจ เตน ทีสถาน โดยส่วนแห่งก็นี้น (ภิญู)
อ. ภิกฺขุ ท. อุปสุกฺมิซา ครันเข้าไปฝนแล้ว อภิวิกาเทวา ถวาย
อภิวิกาแล ภควณฺฯ ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้า นิสติสุด นั่งแล้ว เอกมนุตํ
ณ ส่วนสุดข้างหนึ่ง เต ภิกฺขุ อ. ภิกฺขุ ท. หล่านั้น เอกมนุตํ
นิสินนา โดย ผุ้บังแล้ว ณ ส่วนสุดข้างหนึ่งแล อภิวิ ได้คราบบุตลแล้ว
เอด วณฺ ฯ ซึ่งคำนี้ว่า ภยนฺฯ ภวนฺ ด้าแต่พระองค์คู่เจริญ อิธ ดังข้า-
พระองค์ท่านขอโรคแก อนุตฺตะโฬ อ. ภายในแห่งบุรี รุจโณ ของ
พระราชา อนุสส น พระนามว่าอเทน อยู่นอุตสส ผู้สถิอไปแล้ว
สู่พระอุโบสถ (อดิสน) อนไฺ พฤฺม์ ไหม้แล้ว อิติสุดตนฯ
อ. ร้อยแห่งหญิง ท. ปญฺจ ๕ สามาวดีปฐมาญ อันมินพระนาง
สามาวดีเป็นหัวหน้า กาลกตน เป็นผู้มกะอันกระทำแล้ว(โหตุ)
ยอมเป็น ภณฺ ฯ ข้าแต่พระองค์เจริญ กา ภมิ อ. ภีมอะไร คติ
เป็นธรรมชาติเป็นที่ไป ตลส อุปสลากํ ของอุปสลา ท. หล่านั้ น
(โหติ) ยอมเป็น โก ภ๎ อ. ภอะไร อภิสมุปรติ เป็น