ศีลและวินัยในชีวิตประจำวัน : หน้า 14/78

ศีล - วินัย ๔. ขุนกับแกล้มวินาศ ผมให้สัจจะว่าจะรักษาศีล ๘ ตลอดไป แต่ผมต้องไปทำงานทาง โลก ซึ่งอาชีพที่ทำต้องมีการพบปะสังสรรค์กับลูกค้า ผมจะทำอย่างไรดีครับ ? หลวงพ่อจะยกตัวอย่างที่เกิดขึ้นกับตัวเองให้ฟัง สมัยก่อนบวช หลวงพ่อก็ต้องทำงานทางโลก ต้องพบปะลูกค้า ต้องไปนั่งร่วมวงกับเขา แต่หลวงพ่อก็นั่งอยู่ได้ โดยไม่ต้องกินเหล้าไปกับเขาด้วย ซึ่งก็ทำได้ ไม่ยาก เขากินเหล้า เราก็กินน้ำอัดลม กินกับแกล้ม ก็คุยกันได้เรื่อย ไป ตอนนั้นหลวงพ่อถือศีล ๕ อยู่ ยังไม่ถือศีล ๘ มีอาชีพเป็น Sales- man บางครั้งก็ต้องพาลูกค้าไปเลี้ยง เขาจะกินเหล้าก็กินไป ไม่ว่ากัน เราไม่กินเหล้า แต่เรากินกับแกล้ม ความจริงกับแกล้มเหล้าของพวกขี้เมานี่อร่อยดีเหมือนกันนะ แหม...เนื้อย่างก็อร่อยเข้าท่า ลาบก็เข้าท่า อร่อยอีกเหมือนกัน หลวง พ่อกินกับแกล้มอุตลุดหมด เขากินเหล้าไป เราก็กินกับแกล้มไป พอ ชักคอแห้งก็กินน้ำอัดลม ก็ไม่เดือดร้อน ไม่ขัดคอกัน หนักเข้าๆ พวก เพื่อนขี้เมาไม่อยากให้หลวงพ่อไปด้วย มันตั้งฉายาให้ว่า “ขุนกับแกล้ม วินาศ” คบไม่ได้ วันหลังพอมันจะไปกินเหล้ากัน มันบอกตรงๆ เลย “ไม่ชวน ไปหรอก กับแกล้มมีเท่าไรเอ็งกินหมด!” แต่เราก็เข้ากันได้ ไม่แตกคอ กัน ต่อมาๆ เจ้าพรรคพวกเพื่อนสนิทหลายคนที่กินเหล้า ในที่สุดมัน เกรงใจ เลยเลิกเหล้ากันทั้งกลุ่ม ก็เท่านั้นเอง ใครจะใช้วิธีการอย่าง หลวงพ่อก็ได้นะ อนุญาตให้เลียนแบบได้ พระภาวนาวิริยคุณ 14 (เผด็จ ทั ต ต ชีโว)