ข้อความต้นฉบับในหน้า
ศีล - วินัย
เพราะถ้าดื่มเข้าไปก็เท่ากับเดินอยู่บนทางแห่งความพินาศฉิบหาย
เข้าไปแล้ว ต้องรู้ไว้นะว่า เมื่อดื่มเหล้า ล่วงเข้าลำคอไป สติของ
เราก็เริ่มจะขาด แล้วอย่าไปคิดว่า แหม...ถ้าเราดื่มเหล้าเข้าไปสักหน่อย
ดื่มเข้าไปสักอีก อีกนี้แหละจะทำให้เรารู้สึกอุ่นขึ้น ระวังนะอึกแรกที่ทำให้
อุ่นขึ้นนี่แหละที่ทำให้สติของเราเริ่มขาด แล้วอีกที่สองจะตามมา
จนกระทั่งกลายเป็นสาม สี่ ฯลฯ คิดดูนะว่าอึกแรกนี่มันคุ้มไหม?
ประเด็นนี้ขอฝากไว้ ถ้าใครเห็นว่ากินเหล้าแก้หนาวไม่เสีย หาย
อะไร ไม่ผิด แล้วกินไปเรื่อยๆ วันหนึ่งเกิดเสียหายขึ้นมา วันนั้นแหละ
จะเสียใจ แก้ไข อะไรก็ไม่ได้แล้ว ถ้าตัดไฟเสียแต่ต้นลม ไม่ยอม
แตะต้อง คิดอยู่เสมอว่าศีลจะขาดความฉิบหายก็จะไม่มาเยือน เรา
ก็จะปลอดภัย
คนส่วนมากชอบคิดว่าดื่มเหล้าอีกเดียว หรือลองครั้งนี้ครั้ง
เดียวคงไม่เป็นไรหรอก ขอเตือนว่า คนที่เสียหายมาแล้ว เมื่อก่อน
เขาก็คิดอย่างนี้แหละ
คนเราเวลาดื่มเหล้าดื่มเบียร์ ไม่มีใครหรอกที่ดื่มทีละขวด มัน
ดื่มทีละอึกกันทั้งนั้น แต่ว่ามันหลายอีก ทีแรกก็ดื่มทีละอึกทีละจิบ แต่
พอหลายอึกเข้า สติก็เริ่มหย่อนไปตามลำดับ หนักเข้าๆ ที่เคยดื่มวันละ
๒-๓ อีก ก็กลายเป็นวันละขวด แล้วก็เพิ่มขึ้นเป็นหลายๆ ขวดตามมา
ในที่สุดความพินาศฉิบหายมันก็มาเยือน
การดื่มเหล้า เสพของมึนเมาเป็นอบายมุข เป็นทางมาของ
ความพินาศฉิบหาย
เพราะฉะนั้นเราจึงไม่ควรประมาท ควรเว้นเสียให้ขาดทุก
กรณี อย่าพยายามไปหาเหตุผลมาอธิบาย เพื่อให้ได้ดื่มได้เสพอยู่
เลย
พระภาวนาวิริยคุณ 24
(เผด็จ ทั ต ต ชีโว)