ข้อความต้นฉบับในหน้า
ศีล - วินัย
๔๑. ศีล ๘ ศีล ๑๐
สามเณรถือศีล ๑๐ ซึ่งเพิ่มจากศีล ๘ อีก ๒ ข้อ ขอเรียนถามศีล
ข้อที่ ๙ และ ๑๐ ว่าเป็นอย่างไรครับ ?
ศีล ๘ เป็นศีลสำหรับอุบาสก อุบาสิกา พอมาเป็นศีล ๑๐
สำหรับสามเณร ท่านแยกศีลข้อที่ ๗ ที่ว่า “ห้ามไม่ให้ร้องรำทำเพลง
ห้ามไม่ให้ดูการละเล่น ห้ามไม่ให้เขียนคิ้วทาปาก ห้ามประดับตกแต่ง
ร่างกายด้วยเพชรนิลจินดา และเอาดอกไม้มาแซมผม” ท่านให้แยกเป็น
๒ ตอน คือ
ตอนต้น “ห้ามไม่ให้ร้องรำทำเพลงและดูการละเล่น” เป็น
ศีลข้อที่ ๗ ของศีล ๑๐ และตอนปลาย “ห้ามไม่ให้เขียนคิ้วทาปาก
ห้ามไม่ให้ประดับตกแต่งร่างกายด้วยเพชรนิลจินดาและเอาดอกไม้มา
ทัดหู” เป็นศีลข้อที่ ๘ ของศีล ๑๐
ส่วนศีลข้อที่ ๔ ของศีล ๘ ห้ามไม่ให้นอนที่นอนสูงใหญ่
ภายในมีนุ่นและสำลีนิ่มๆ ก็กลายเป็นศีลข้อที่ ๙ ของศีล ๑๐
ศีลข้อที่ ๑๐ ก็คือห้ามไม่ให้หยิบเงินทอง จับจ่ายซื้อของ
อย่างชาวบ้าน
สําหรับศีล ๑๐ นั้นเป็นศีลเฉพาะของสามเณร ส่วนศีล ๘
คือศีลของฆราวาสที่ถือปฏิบัติ เพื่อให้กาย วาจาใจบริสุทธิ์ยิ่งขึ้น โดย
เน้นการประพฤติพรหมจรรย์ ไม่ข้องเกี่ยวทางเพศกับใคร ผู้ที่สมาทานศีล
๘ หรือบวชเป็นสามเณรสมาทานศีล ๑๐ ก็เพื่อตีกรอบตัวเองให้
สามารถประพฤติธรรม เพื่อการบรรลุมรรคผลนิพพานได้ง่ายขึ้น
ห ล ว ง พ่ อ
ตอบ ปั ญ ห า