การทำความดีและการกลับเป็นพรหม : หน้า 20/32

20 อย่างกระนั้นเลย เราจะต้องหาทางทำความดีให้กลับไปเป็นพรหมใหม่ มาเป็นมนุษย์ต้องมาดูถูก มาเหยียดหยามกันอย่างนี้ ใช้ไม่ได้นะ ไม่เอาแล้ว เราจะหาทางกลับเป็นพรหม ทำยังไงล่ะ... ผูที่ฉลาดๆ แล้วก็ยังจำได้ พอจะระลึกชาติในอดีตได้ว่าแต่เดิมสมัยเป็นมนุษย์ในชาติก่อนๆ เราก็เคยฝึกสมาธิมา เพราะฝึกมาอย่างดีจึงได้เป็นพรหม พวกนี้ก็เริ่มพากันเข้าป่าไป ไปปลูกกระต๊อบอยู่ ไม่ทำมาหากิน ไปนั่งฝึกสมาธิ นั่งแผ่เมตตา จนกระทั่งฌานบังเกิดขึ้น ตระกูลนักบวช นักสอนศาสนา ก็เกิดขึ้นมาอย่างนี้ พวกนี้ละโลกไปแล้ว ถึงคราวตาย กายเนื้อผุพังไป แต่ว่ากายละเอียดนั่นกลับไปเป็นพรหมได้อีกเหมือนกัน ส่วนเจ้าพวกขี้ขโมยบ้าง พวกโกหกทั้งหลายบ้าง ตายไปแล้วนั่นนะ ไม่ต้องเป็นพรหมกันอีกแล้ว นรกกันไปเลย ก็มีที่มาที่ไปอย่างนี้ นี่ลงนรกไปเลย พ้นจากเวรนรกเข้า กลับมาจะเกิดเป็นคน แต่ว่าแรงบาปยังบีบคั้น กลับแล้วก็ไม่ได้เป็นคนเต็มคน มีลักษณะพิกลพิการ บางคนแทนที่จะเดินสองเท้า ก็ต้องไปเดินสี่เท้า คือกลายเป็นเดรัจฉานในรูปแบบต่างๆ ไป นี่ก็ค่อยๆ มาของมันตามแรงบาป การวิวัฒนาการการเปลี่ยนแปลงในโลก ค่อยเป็นค่อยไปอยู่อย่างนี้ นานไหมแต่ละช่วงนะ เป็นล้านๆ ปีด้วยกันทั้งนั้น อายุมนุษย พราะสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า มนุษย์ในยุคแรกๆ นะ อายุไม่ใช่พันปี ไม่ใช่หมื่นปี ไม่ใช่แสนปี แต่เป็นล้านๆๆ ปีกันทีเดียว บางช่วงเป็นอสงไขยปีด้วย เหตุนี้เองเวลาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะมาบังเกิดในโลกแต่ละครั้ง พระองค์จะต้องตรวจดูก่อนว่า ใช่เวลาที่พระองค์จะมาเกิดแล้วหรือยัง จะมาตรัสรู้ในโลกได้แล้วหรือยัง