ข้อความต้นฉบับในหน้า
26
ดูพระธรรมกายโน่น หลับตา ลืมตา นึกไปตั้งไว้กลางท้อง ฝึกหนักเข้าๆ
อีกหน่อยองค์พระเกิดชัดสว่างโพลง แล้งไปดูเอา ไม่ต้องถามใครก็ได้ ถ้าติดขัดมาหาหลวงพ่อ
จะชี้ช่องทางให้ คอยๆ ฝึกไป
ดูบุญตัวเอง
พระพุทธศาสนาสอนกันอย่างนี้ ไม่โมเม ส่วนที่บอกได้ พอจะเข้าใจกันได้
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตัดตอนมาบอกให้แล้วว่ามันเป็นยังไง แต่ถ้าใครจะถามว่า เมื่อไหร่ผมจะตาย
เวลาตายจะตายแบบไหน อยากรู้ก็นั่งสมาธิไปดูเองสิ อย่างรถขับๆ อยู่นี่ เมื่อไหร่มันจะหยุด
เมื่อไหร่มันจะตาย อ้อ!... ฝึกน้ำมันหมดมันก็ตาย แม้เครื่องดี ๆ ตัวถังดีๆ มันก็ตายได้
คนเหมือนกัน รูปร่างแข็งแรงดีๆ อย่างนี้แหละ ลองหมดบุญสิ ตายเหมือนกัน ไม้จิ้มฟันแทงเหงือก
ยังตายเลยก็แล้วกันแหละ แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าเมื่อไหร่จะหมดบุญ ออ!...ฝึกมากเข้าๆ
จนถึงธรรมกายในตัวใส สว่างโพลง ทีนี้เห็นชัดเลยว่าบุญเป็นอย่างไร ขณะนี้เรามีบุญเท่าไร รู้
แล้วก็รู้ด้วยตนเองจะตายเมื่อไหร่
คนเราตายได้หลายกรณี คือ
๑. หมดกรรม คือ หมดบุญหรือหมดบาปก็ได้
๒. หมดอายุขัย
๓. หมดทั้งกรรมและอายุขัย
การตายมีหลายกรณี นั่งเข้าที่ไปดูเอาเองแล้วจะชัด ออ... นี่จะตาย รู้แล้วจะได้เตรียมตัว
ตายแล้วไปไหน เห็นอีกนั่นแหละ ถ้าบุญเราเท่านี้ เอ้อ!... มันก็จะพอกับสวรรค์ขนาดนี้
ถ้าบุญเรามากถึงขนาดหนึ่ง มันก็ต้องไปนิพพานกันสิ ไล่กันมาเป็นตอนๆ ด้วยเหตุด้วยผลอย่างนี้