ความกตัญญูกตเวทีและปัญญาของพระสารีบุตร : หน้า 13/33

ทำไม? พระสารีบุตรจึงเลิศด้วยปัญญา ๒๔ พระธรรมกายในตัว ไปพาพ่อขึ้นมาจากนรก นั่นคือสิ่งที่ คุณยายแสนจะภูมิใจ และคุณยายมักพูดเสมอๆ ว่า “ยาย นะ เอาพอขึ้นมาจากนรก" เพราะคุณยายทุมชีวิตแสวงหาวิธีแทนคุณของ พ่อ ในที่สุดคุณธรรมข้อนี้ก็เป็นเหตุให้พาตัวคุณยาย มาถึงวิชชาธรรมกาย ความกตัญญูกตเวทีของคุณยาย ทำให้คุณยายได้ อริยปัญญา เมื่อคุณยายแสดงความกตัญญูกตเวทีด้วยการ ช่วยพ่อให้พ้นนรกมาได้แล้ว ตลอดระยะเวลาที่อยู่กับ พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำก็เหมือนกัน คุณยาย ท่านทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนพระคุณของหลวงพ่อท่านที่ สอนวิชชาธรรมกายให้ จนสามารถอาศัยวิชชาธรรมกาย ไปตอบแทนพระคุณของพ่อได้ พวกเรารู้กันเพียงแต่ว่า คุณยายกลัวหลวงพ่อจะ ดุว่า ไอ้ขี้ได้ ทำให้อายพรรคพวกเพื่อนฝูงอะไรทำนองนั้น แต่ลึกๆ แล้ว ไม่ใช่ เหตุผลแท้จริงคือหลวงพ่อท่านสอน วิชชาธรรมกายให้คุณยายไปช่วยพ่อได้ เพราะฉะนั้น เมื่อ ถึงคราวพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำต้องการจะให้ ไปทำอะไร บอกมาเถอะ คุณยายจะถวายชีวิตไปทำมาให้ เพื่อเป็นการแสดงความกตัญญูกตเวที แล้วคุณยายก็รับ ๒๕ ค่าสั่งด้วยการทุ่มชีวิตค้นวิชชาธรรมกาย ใช้วิชชา ธรรมกายไปทำทุกสิ่ง ทุกอย่างตามที่พระเดชพระคุณ หลวงพ่อวัดปากนําสั่งมา คุณยายของเราเลิศด้วยปัญญา เพราะมาใน เส้นทางกตัญญูกตเวทีเช่นนี้ เพราะลึกซึ้งขนาดนี้ตอนนั้น พอคุณยายบอกว่า พระสารีบุตรเลิศด้วยปัญญาเพราะมี ความกตัญญู หลวงพ่อจึงตรองตามไม่ทัน อีกคราวหนึ่งเมื่ออาจารย์ของท่าน คือ คุณยาย ทองสุกป่วย คุณยายของเราเริ่มคิดวางแผนที่จะดูแลรักษา พยาบาลให้สุดฤทธิ์ ด้านทางโลกคุณยายก็ไปตามหมอ ฝีมือดีๆ มา ไม่มีตังค์หรอก แต่ไปตามมาได้ คุณยาย เล่าว่าได้ใช้วิธีนั่งเข้าที่พระธรรมกาย ไปตามกายละเอียด ของหมอมา เมื่อกายละเอียดของหมอมาแล้ว กายหยาบ ก็มาช่วยรักษา นั่นก็ส่วนหนึ่ง แต่พอสุดแรงรักษาของ หมอ คุณยายก็ดูแลเต็มที่ด้วยวิธีทางธรรม เพื่อให้เวลา ที่อาจารย์จะละโลก จะได้ละไปด้วยใจที่ไม่เศร้าหมอง เป็น การยืดอายุครูบาอาจารย์ให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ เพราะ แต่ละวินาทีของผู้ที่แตกฉานวิชชาธรรมกาย หากยืดอายุ ไปได้หนึ่งวินาที ก็ยังมีโอกาสให้ท่านได้สร้างบุญด้วย วิชชาละเอียดๆ ได้อีกมากมายมหาศาลนัก ครั้นพอรู้แล้วว่าคุณยายทองสุกใกล้จะละโลกจริง A