ปัญญาและความกตัญญูของพระสารีบุตร : หน้า 14/33

ทำไม? พระสารีบุตรจึงเลิศด้วยปัญญา ๒๖ เงินจะทำศพก็ไม่มี คุณยายของเราท่านก็มีกุศโลบายตาม ลูกศิษย์ลูกหาฝ่ายฆราวาสมาช่วยกัน จนกระทั่งจัดงานศพ ได้อย่างสมเกียรติ ทั้งๆ ที่เงินส่วนตัวสักสลึง ท่านก็ไม่มี เพราะตลอดชีวิตที่อยู่ในวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ คุณยาย นั่งหลับตาเจริญภาวนาอย่างเดียว ไม่เคยมีเงินทอง เป็น ของตัวเอง แต่ว่าเมื่อมีความจำเป็นต้องใช้ คุณยายก็ต้อง คนทั้งสติ คนทั้งปัญญาที่มีอยู่ในตัวเอาออกมาให้ได้ เพราะฉะนั้น ปัญญาของท่านจึงเพิ่มพูนสูงขึ้นจากการ แสดงความกตัญญูกตเวทีต่อคุณยายทองสุก อีกตัวอย่างหนึ่งก็คือ ก่อนที่พระเดชพระคุณหลวง พ่อวัดปากน้ำจะละโลก เมื่อลูกศิษย์ลูกหามาพร้อม หลวงพ่อท่านก็สั่งว่า "อย่าทิ้งวัดปากน้ำ ให้อยู่ที่นี่ รุ่นหลัง กำลังมา แล้วก็ถ่ายทอดวิชชาให้ ไม่อย่างนั้นวิชชา ธรรมกายที่พ่อคนมาจะสูญ” คุณยายตัดสินใจเลย เราจะ ไม่ไปไหน จะอยู่ที่วัดปากน้ำ หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านมีมโนปณิธานของท่าน ว่า จะต้องเอาวิชชาธรรมกายไปทั่วโลกให้ได้ ผู้ที่ทำวิชชา อยู่กับท่านรู้กันหมด เพราะฉะนั้น คุณยายจึงตั้งใจจะ สานมโนปณิธานของพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ให้สําเร็จให้ได้ เมื่อท่านตั้งปณิธานที่จะสานงานของพระเดช ๒๗ พระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำให้สำเร็จ ทั้งๆ ที่เป็นแค่แม่ชี คนหนึ่ง หนังสือหนังหาก็อ่านไม่ออก เงินทองก็ไม่มี ที่ไหนๆ ก็ไม่เคยไป อยู่แต่วัดปากน้ำ แต่ต้องเอาวิชชา ธรรมกายไปทั่วโลกให้ได้ ท่านก็ปักหลักอยู่ที่วัดปากน้ำ หลวงพ่อถามคุณยายอีกว่า “แล้วยายทำอย่างไร ยายไม่รู้หนังสือ" คุณยายตอบว่า “ก็นั่งเขาที่สุดชีวิตไปตามพวกคุณ มานั่นแหละ" ไม่ว่าจะตามคน ตามลูกศิษย์มาประพฤติ ปฏิบัติธรรม คุณยายไม่ออกเดินตาม ท่านนั่งเข้ากลาง ของกลางไปตาม ต้องไปค้นวิชชาละเอียดๆ ไปตามมาให้ ได้ เพราะจะเอาแต่กายเนื้อกายเดียวจะได้อย่างไร ต้อง ตามละเอียดด้วย เมื่อได้มาแล้วค่อยเอากายหยาบของ คนรุ่นหลังที่มา ไปเดินตามคนมาให้คุณยายอีกทอดหนึ่ง คุณยายจึงต้องตามละเอียด และตามหยาบด้วยธรรมกาย ของทาน พอมาเจอรุ่นหลวงพ่อ คุณยายสั่ง “คุณไปตาม มาให้หมดทุกมหาวิทยาลัยนะ” นี่คือคุณยาย ด้วยอำนาจความกตัญญูกตเวที คุณยายสารพัด จะมีวิธีคิดเอามาตอบแทนคุณ แม้ที่สุดจนกระทั่งได้มา สร้างวัดพระธรรมกาย ท่านก็ตั้งใจทำด้วยความกตัญญู กตเวทีต่อหลวงพ่อวัดปากน้ำ ลงมือสร้างวัดให้เป็นวัด