ข้อความต้นฉบับในหน้า
๖ ข้อคิด ข้อเขียน
แด่.... สะพานแก้ว
กัลยาณมิตรที่รัก....
คุณค่าของกัลยาณมิตรมีมากมาย อย่างอเนก
อนันต์ล้นฟ้าลันแผ่นดิน.....แม้จะเหน็ดเหนื่อยหรือเจ็บปวดบ้าง
ก็คุ้มค่ามิใช่หรือ
ถ้าหัวใจกัลยาณมิตรอย่างเราไม่รู้ แล้วใครในโลกนี้จะสู้
ถ้าหัวใจกัลยาณมิตรอย่างเราไม่กล้า แล้วใครในโลก
จะกล้า
ถ้าหัวใจกัลยาณมิตรอย่างเราไม่ท่า แล้วใครในโลกนี้จะท่า
เรา ... จะทำตัวเสมือนสะพานที่ทอดให้หมู่ชนได้เดิน
ข้ามจากฝั่งที่ทุกข์ถมสู่ฝั่งอันเกษมสุข และจะไม่เป็นสะพาน
สะพานเก่า แต่เราจะเป็นสะพานแก้วพร้อมที่จะให้หมู่ชน
ทั้งหลายได้เตินาไป ก้าวแล้วก้าวเล่า ด้วยความสะดวก
สบายทุกประการ แม้ว่าสะพานแก้วอย่างเรา จะเปรอะเปื้อน
บอบช้ำ เต็มไปด้วยรอยร้าว หรือแตกสลายเพียงใดก็ตาม
เราจะสวมหัวใจสิงห์เป็นสะพานแก้วเช่นนี้ตลอดไป ...
* เราจะบุกฝ่าไปในข้างหน้า
เราจะกล้าและมุ่งมั่นไม่หวั่นไหว
เราจะสู้ด้วยแรงกายและแรงใจ พลีชีพไว้ให้โลกรู้คู่ความดี
ข้อคิด ข้อเขียน ๑๗
น้าขืนให้รีบตัก
นักสร้างบารมีทั้งหลาย !!!
อย่ามัวลังเล ชักช้า ผัดผ่อน
ในขณะที่โลกส่วนรวมยังเป็นปกติสุขอยู่
ประเทศไทย ยังคงอุดมสมบูรณ์อยู่
จงเร่ง ท่าทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา
จะได้ไม่เสียใจในภายหลัง
ให้สมดั่ง สุภาษิตไทยว่า
“น้าขึ้นให้รีบตัก”