หัวใจเสริมใยเหล็ก : หน้า 43/49

C๔ ข้อคิด ข้อเขียน หัวใจเสริมใยเหล็ก “อีหนูเอ้ย เอ็งอย่าคิดมากเลยว่ะ" เสียงแม่เฒ่าร้อง บอกลูกสาววัย ๑๖ “เดี๋ยวนี้เจ้านายเรา หงุดหงิดเก่งจังเลย" เสียง ซุบซิบของลูกน้อง ๒ คน “นี่ๆ สมพร เธอรู้ไหมทำไมสมฤดีนั่งซึมๆ อย่างนั้น น่ะ" เสียงนินทาของสมศรีคนข้างบ้าน นี่เป็นตัวอย่างของชีวิตคนที่เราเจอะเจอทุกวี่วัน เกิด เป็นคนจึงต้องรู้จัก “ตัดใจ หักใจ ห้ามใจ และหยุดใจ” ให้ ได้ “ติดใจ” จากเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง ปลดปล่อยเรื่อง หยุมๆ หยิมๆ ออกไปเสียบ้าง “หักใจ” จากเรื่องที่จะทําให้เสียเรื่อง มีความอดกลั้น ยอมๆ เสียบ้าง ผ่อนผันเสียบ้าง “ห้ามใจ” ในเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของเรา รู้จักดูเฉยๆ อยู่ ห่างๆ ชะบ้าง ประกอบกับการ “หยุดใจ” หมั่นสำรวจตัวเอง พิจารณาตัวเอง ฝึกฝนตัวเอง ควบคู่กับการสวดมนต์เจริญ ภาวนาไปด้วย ข้อคิด ข้อเขียน ๘๕ ถ้ารู้จัก “ตัดใจ หักใจ ห้ามใจ และหยุดใจ” จะไม่มีคำว่า ช้ำใจ เสียใจ เศร้าใจ น้อยใจ หรือทุกข์ใจอย่างเด็ดขาด เพราะ จะเป็นใจที่แข็งแกร่ง เข้มแข็งและเด็ดเดี่ยว ประดุจดังหัวใจ ที่เสริมใยเหล็ก ทนทานต่อทุกสภาพการณ์ และใจอย่างนี้ นี่แหละ แม้ภูผาก็มิอาจขวาง สายธารมิอาจกั้น แม้ท้องฟ้า ก็ยังอยู่แค่เอื้อม ... + มองฟ้าคราใด อยากไปให้สุด แต่ใจไม่หยุด ก็ไปไม่ได้ อยากไปให้สุด ต้องเร่งรุดตัดใจ หักใจห้ามใจ หยุดใจให้ดีเอย