ข้อคิดเกี่ยวกับน้ำใจและยศตำแหน่ง : หน้า 34/49

๖๖ ข้อคิด ข้อเขียน น้ำใจ เมื่อใดใจตระหนี่ ใจคิดอยากจะเอา อยากจะได้ เมื่อนั้นใจจะผิดปกติ เร่าร้อน เป็นใจที่อาภัพที่สุด... เพราะแม้ว่า หากได้สมบัติหมดฟ้าหมดแผ่นดิน ก็ไม่ สามารถยังความพอใจให้คนโลภเพียงคนเดียวได้ คนตระหนี่ไปสวรรค์ไม่ได้เลย คนตระหนี่มีความสุข ไม่ได้เลย ผู้ฉลาดจึงเปลี่ยนความโลภ ความตระหนี่ เป็น ความ เสียสละ แบ่งปัน รู้จักให้และมีน้ำใจต่อกัน น้ำ สามารถกัดกร่อนขุนเขามหึมาได้ แต่น้ำใจทำได้ ยิ่งกว่านั้น น้ำใจย่อมซื้อใจ ซึ่งเงินไม่สามารถซื้อได้ น้ำใจจึง เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการ นักรบ ที่มีวินัย แม้กำลังจะน้อย ย่อมเอาชนะข้าศึก ผู้มีกำลังมากฉันใด บุคคลผู้มีน้ำใจ แม้จะช่วยเหลือ แบ่งปัน ให้ทีละน้อยก็ย่อมชนะใจทุกคนได้ฉันนั้น น้ำใจ จึงเป็นสิ่งที่ทรงคุณค่าอย่างเอนกอนันต์ โอ้ว่ายศ ข้อคิด ข้อเขียน ๖๗ ยศตำแหน่ง เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตมนุษย์ มันเป็นของ คู่โลกมานานแล้ว ทั้งอดีต ปัจจุบัน และคงจะมีต่อไปใน อนาคต ถ้ามียศได้ยศ ก็อย่าได้ดีใจนักหนา เพราะว่าถ้าใช้ยศ ไม่เป็น ใช้ยศเพื่อกอบโกยหรือเบียดเบียนผู้อื่น ความอัปยศ จะบังเกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย ถ้าไม่มียศ ไม่ได้ยศก็อย่าไปร้อนใจ เศร้าใจนักหนา เพราะว่าที่สุดของยศ คือการไม่มียศ หากมันไม่จากเราไป เราก็ต้องจากมันไป คิดเสียว่า ถ้าเราทำดีที่สุดแล้ว ยศย่อม วิ่งมาหาเราเอง แม้เราไม่ต้องการก็ตาม เมื่อได้ยศแล้ว ก็อย่าไปยึดมั่นถือมั่นนัก เพียงแต่ให้ ยึดมั่นถือมันนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์สุข โดยชอบธรรม แก่ คนหมู่มากให้มากที่สุด แล้วยศที่ได้มานั้น จะเป็นเกียรติยศ ยศอันทรงเกียรติ ยศอันน่าภาคภูมิใจและควรค่าแก่การบูชา คารวะจากอนุชนรุ่นหลังสืบไป... * อ้น าแหน่ง แลยศ หากใสใจ ยืดหดได้ มันนัก มักปวดหัว ท่าวันนี้ ดีที่สุด อย่าไปกลัว ตัวของตัว ย่อมรู้ดี สุขเอย