ข้อความต้นฉบับในหน้า
๐ ข้อคิด ข้อเขียน
ภาษิตสะกิดน้องหญิง
(ตอนที่ ๑)
ความงามที่จะเสริมให้ผู้หญิงงามสง่ายิ่งขึ้นอีกจุดหนึ่ง
ที่น่าสนใจคือ ความงามจากมารยาท โดยเฉพาะมารยาทไทย
ซึ่งมีลักษณะงดงาม อ่อนช้อย นุ่มนวล มีจังหวะจะโคน ในทุกๆ
ย่างก้าว ทุกๆ ลีลา และทุกๆ อิริยาบถ
ไม่ว่าจะเป็นการเดิน ก็จะเดินอย่างสุภาพ หลังตรง
สายตาไม่ล่อกแล่ก ช่วงเดินไม่ก้าวยาวไปหรือสั้นไป ด้วย
ความเร็วที่พอดี แกว่งแขนพองาม ระมัดระวังสะโพกให้เป็น
ไปตามปกติ และอย่าเดินไปแต่งตัวไป ทำให้ผิดสังเกต เป็นต้น
มารยาทเล็กๆ น้อยๆ อย่างนี้ แม้คนอื่นเขาจะไม่พูด แต่เขา
อาจจะนึกดูถูกและแอบหัวเราะเยาะในใจก็ได้.... ถ้าน้องหญิง
ไม่ฝึกตอนนี้แล้วจะเริ่มฝึกตอนไหน!
* ประการหนึ่งซึ่งจะเดิน าเนินนาด ค่อยเยื้องยาตรยกย่างไปกลางสนาม
อย่าไกวแขนสุดแขนเขาห้ามปราม เสงี่ยมงามสงวนไว้แต่ในที
อย่าเดินกรายย้ายอกยกผ้าห่ม
อย่าพูดเพ้อเจ้อไปไม่สู้ดี
อย่าเสยผมกลางทางหว่างวิถี
เหย้าเรือน กลับมาจึงหารือ
(สุนทรภู่)
ข้อคิด ข้อเขียน co
ภาษิตสะกิดน้องหญิง
(ตอนที่ ๒)
* เป็นสตรีนี้ไซร้มิใช่ง่าย
สงวนกายเราไว้อย่าให้หมอง
จะยากจนข้นไร้วิสัยทอง ย่อมจะต้องมีค่าราคาแพง
(สุนทรภู่)
เพศหญิง เป็นเพศที่อ่อนละมุน ควรแก่การทะนุถนอม
และให้เกียรติ ผู้หญิงจึงควรรักษาคุณค่าของตัวเองเอาไว้ด้วย
เพราะการเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
คุณค่าของความเป็นหญิงไม่ใช่อยู่ที่เครื่องประดับ
เครื่องแต่งกาย คุณค่าของความเป็นหญิงไม่ใช่อยู่ที่ความ
งดงามของเรือนร่าง คุณค่าของความเป็นหญิงไม่ใช่อยู่ที่
ตำแหน่ง หน้าที่ เพราะสิ่งเหล่านี้ เป็นของจอมปลอมไม่คงที่
แต่ทว่าคุณค่าของความเป็นหญิงอยู่ที่ความมีมารยาท ความ
มีน้ำใจ ความมีคุณความดี ซึ่งเป็นสิ่งที่มีคุณค่าสูงสุด และ
เป็นความงามที่แท้จริงติดตัวตลอดไป
* อ้นหอมนามความดีสตรีนั้น ไม่มีวันทรามเชยระเหยหีน
ถึงมาตรแม้นตัวตายไม่คลายคืน ยังหอมชื่นชูนามเพราะความดี
(อัญชัน)