คนแบกโลกกับคนวางโลก : หน้า 26/49

๕๐ ข้อคิด ท้อเขียน คนแบกโลก คนบางคนอยู่ในสภาพที่น่าจะสุข แต่กลับมีความทุกข์ คนบางคนอยู่ในสถาพที่น่าจะทุกข์ แต่กลับมีความสุข อยู่ที่ว่า คนๆ นั้น จะแบกโลกหรือวางโลกเอาไว้ คนแบกโลกคือ คนที่ไม่รู้จักพอไม่รู้จักคิด จะแบกทุก เรื่องราวจนคิ้วย่น จมูก ปากแบะ หาคนทั้งโลกที่ถูกใจสัก คน ยากเต็มที มีแต่ความหวาดระแวงผูกโกรธ อิจฉา จ้อง จับผิดผู้อื่น มักหาทุกข์หาโทษหาศัตรูใส่ตัวเองเสมอ ไฟย่อมเผาตัวของมันก่อน แล้วค่อยเผาสิ่งรอบข้าง ให้มอดไหม้ฉันใด คนแบกโลกก็จะเผาตัวเองก่อน แล้วเผา ลามไปสู่คนรอบข้างฉันนั้น ได้โปรดเถิด... อย่าแบกโลกเอาไว้เลย ปลดโลกลงเสีย เถิด วางโลกลงเบาๆ แล้วอยู่บนโลกอย่างคนวางโลกทั่วไป ปรับตัวปรับใจกับผู้คนการงานและสิ่งแวดล้อมเสียใหม่ ยอม รับเรื่องความไม่เที่ยง ความไม่เท่า ความไม่แท้ของ สรรพสิ่ง ฝึกให้เป็นคนรู้จักพอใจ อดทน พร้อมที่จะให้อภัย แก่ทุกๆ คน ข้อคิด ข้อเขียน co ควรหมั่นรักษาใจให้เป็นปกติ รู้จักข่มใจไม่ให้กระเพื่อม แม้จะได้สุขหรือทุกข์มากระทบ ก็ไม่แสดงอาการขึ้นๆ ลงๆ มี ใจมั่นคงอยู่เสมอ แล้วจะรู้ว่าในสภาพที่น่าจะทุกข์ ทำไม ถึงมีความสุขได้ “...อยากมีสุขไหม มันง่ายนิดเดียว อย่าไปเกี่ยวทุกข์ เอามาใส่ใจ... * คนแบกโลก มักโชคร้าย ตายก่อนเขา เพราะมัวเอา ความทุกข์ จากทุกหน คนวางโลก มีความสุข ในกมล เพราะรู้ตน รู้ปรับใจ อภัยเป็น