ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (- สมุนไพรป่าก็า นาม วิณฉฺฤกฺฏ) (ทุตโต ภาคา) หน้า 108
โก ชานาติ๙ ภิกฺขูสูงโม มนฺเตติ ๒๗ สูงมฺ ปญฺญสิส ชนา๎ก
ตุเม หิตาย อิมสุต เวทนฺา อุตฺถิวาณวณฺณิตฺ ฯ อาม อาวุโส
หนานา เถโร สมุนไพรฺทิศาโก ปุจฺจา เวทฏฺฏฺูนาว ฯ
คโต เมตฺติกูปมฺมเห อาหุ อาวุโส ตนฺหา สมฺมติ
กุจิ โน เลส อุตฺตฺุตวา เวทนฺติ ฯ เอน เตติ ภิกฺขุ
อนุญฺชิษฺมานา อาม อาวุโส สติฏฺ เวทนา เอกฉฺ๎ อาร์ โสติ ํ กุจิฯ
ตุเม อาวุโส อายสมุโภ ทบทฺ มูลปฺฏิวติฐ โส ภิโโก
โกฎฺฐาโล ปกฺโจ มณฺสสาตฺ เว ภิกฺขู โว วา ติโต อนุโมสฺส
ภาโค โกฎฺฐาโล ปกฺโญ มนุสฺสาตฺ เว ภว ภิกฺขูา โว วิภาคญาโร วา โต อณฺฑูลาสา
โภคฺจา โส าวาย อายสมุโภ ทบทฺ มูลปฺฏิฺ ฏฺ ศฺ นาม ครณฺ สํฺ นาม ครณฺ สํฺ สํ อาริโภ ฏฺ วา อญฺญ ทุตฺ เว ฌฺ โสต ทิวา อายสมุโภ ทบทฺ มูลปฺฏิฺ สภ โกฏฺฐาโล ปกฺโจ มนุสฺสาติ เวจฺ ภิกฺขู โว อนุสนฺ จา คส นาม ครณฺ สํฺ นาม ครณฺ สํฺ มย ทฺ มุจฺ อโร โว รตฺตํ โถติ ๓๔ โส ๓๔ ยาวา อายสมุโภ ทบทฺ มูลปฺฏิฺ ฐา โภโก โกฎฺฐาโล ปกฺโจ มนุสฺสาติ เวจฺ ภิกฺขู โว อนุสนฺ จา คส นาม ครณฺ สํฺ นาม ครณฺ สํฺ สํ อาติ ทิวา อายสมุโภ ทบทฺ มูลปฺฏิฺ ตํํ โฉ ฤๅ นิ โร โว แต่ ทุตฺ