ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(คํา) - สมุดนํ้าส้ากิ๋ นาม วิฑูรภากา (ทุติย ภาค) - หน้า ที่ 261
ดญโญ โข กาแลปิ วิภาโล ปิญฺญิโย อนุปโย โวฺคิตเยวา ปกฺกโล-
ทิสสนานาม อญชานามิ ภิกขเว โรมนฺฑลสา โรมนฺฑา น จ
ภิญฺญา พหนุทารา นิธิรติวา อโณโหรทพูนฺวิ เอวํ ปุกฺคลํ
อุกฺกสิสสุ อนุญาตํ ๆ ตสุเสวา วิฑูรึ น อนุญาสสุํ ๆ
ก License
ทิศฏ กาเลา มาน อนุชานามิ ภิกขเว จตตา มหาวิภานิ
คุป มุตติ ธรภิ มุตติยํ มํติณฺฑิ เอวํ อนิทุรภากา อุทกํสูส
อนุญฺญาดํ ฯ ตํ สุเยวา กาเด อปฺปิยคติภิ วิฑูรํ
น อนุญฺญสุํ ฯ สมโภคิสนาม คณะ โทปสํ อนุญฺญตา อนาปกติโย ฯ
ตา ตสฺมิ ตสฺเมยอ สมนฺเท อนาปฏิโย โหนตุ น อนุญฺญา ฯ
เทโสทิศสนานาม อณฺชานามิ วิฑูรํสานาม อนุชานามิ
ภิญฺญว สานิ กาสา โสสุอานิม อนุญฺญา ฯ ตติ ปฏิวา
มนุสสํ สตุพลํ กฎปิโยปิยนํ คตุกฺกนํ เตตราโปเกน
ปริญฺญูชฺฺติ วิฑูรํฯ เอว สภฺ สุขานิม อนุญฺญาตํ อาหารกูติ
ผรีติ สมฺตานินี สุปิวนิติตเลมยตตนํ ฯ ตานิ ปฏิวาเหตุวา
ตาหุปลโฑดํ ยกสูบ ปอาจตตุโต ปุจฺสาย สติ ปญฺญา
วุตตนเยวา สตฺตาหิ ปริญฺญิตพนาํ ฯ
ว. วี. จุลวคฺ ๗/๔๕ ตุตฺถา พหนุขาวารนุติ ปาโจ ทิสสุด.
ว. วี. มหาวกฺ ๒/๑๒๒ ๓. ๔. ๕. ๖. ว. มหาวกฺ ๕/๕๐-๖-๗๐-๘.