สมุดปาฐกถากาย: ความหมายและการวิเคราะห์ : หน้า 217/599

ประโยค(๙) - สมุดปาฐกถากาย นาม วินฺยุฎฺฐกา อุต โยชน ปฎิโม ภาโว - หน้าที่ 216 [๒๕๔] ตถาคตอิติโต อนุตติโก สรณ โโลปติ สุดตน บุพพสโลโป ตถ โดนอทติโโต อนุตติโโต ๆ วาปริ อสูสัมวติสุดตน ปสรรโลโป ๆ ทนติ ตถาคตวิเวสน ๆ สุดฺฉา โว เอกสมินฺฑ สุพทฺโธ ฯ นาสสฺ อาณตินํ อิติ มนิสฺกตวา ๆ [๒๕๕] ตี โกรณีอนุตฺติโก เอตฺถุ มพฺโทธํ สวติ สุตเตน สํวิญฺญนสสู ขมาเอกส ฯ ชนา ดิรํ พาหิรปสม เอตฺตน สานิวดูกญา โรโนปิ ปริจฺฉินนํ อิตํ สฺมาฯ วุตฺตํ ดีโรกฺรณี อิฏฺฐํ เอตฺตํ อททสมํ ปเท ฯ ปภฺก ฯ ปภฺรสมฺมคํเตฺ ปภฺรสมฺมดู มาฆิโอ อากโม ๆ วาตนาติ อยํ สํโท โอญชนะ คํ วุตฺตนาโก นิโปติยํ ฯ วิสํ โท หีติ ปํ อนุปฺติยํ ฯ อวส๒ุ โท เดน มาสุ นิปาโตย ฯ ปิสฺโท หีติ ปํ อนุปฺติ ฯ วาสตุํ เทนดาวํ นิเปโตย ฯ ปิตํ โท ษํ หิตํ ปํ อนุปฺติ ฯ คอวกํ ครนฺโทโ ตติ อตฺโฒ ฯ อิตฺตํ นํโยวาติ ปาน ฯ หนานํ ปสฺส วิสธรรม ฯ [๑] สุโขโต ญุทฺธํ ๒๓. ... มนฺตุ มามานหิฏฺธํ วิจนฺนาโภ โช ฯ [ปา.๒๗.๒๙ ส.๒๔๕]