ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโชค - ชมมปฏิภาภ (สดุท โม ภาค)- หน้าที่ 66
ปคมณุติ; สวาห 'น เม เอวโร สตใ ภูจะปโตติ ดำ สวา
ศิ ต ปวาวกา สนิท. สตา 'จงบุตา วด ภิกขเว มน สวกา
วิหรณติเติ ววา "อหนุมดี สตดี โพธิ์ญณเยอะ อุกกาส, เข ปน
เม น สหฑุหยอย, เตส อตีตาย อสตาํ ปรศั อนุมปาย
น กอสสี อทินา* โมคุตลานี สกฺขิ ลกฺขิตา กาเมา, สนจฺ
ภกฺขุวา โมคุตลานา อาหาติ. ติ ตสูา ภิกฺขุ สตสาริ ปูณิสสู
"ก็ ปน อนุตตเต สุต" สุปพฤกษมดี สตฺตา "เตนหิ ภิกฺขุ
สุนฺอาติ อติทีด อาหารึ วสตฺปุทธิ สตา "เตนิ ภิกฺขุ
สุคฺขภิญฺญาเล กิรสฺสมํ คามวาเส เทวา เถรา สมคฺควาสฺ
วสีสุ เตส เอกา สุจิวิทส ฯ เอกา เอกานุสวิจฺสโส โส อิตรสุส
ปดฺฐีรนามทย วิจิ สามเทนโร วิย สุพฺฬ วิบู ฎตปฏิวุตฺติ อกาสิ.
เตส เอกามฤๅจิอิอิ วิวกฤติ้นิวา สมควรฺวาส น้ำตนํ วนฺนมคุณนํ
เอกา มธมกิโก อามํ ตา ฯ มธมุสานํ
๙ ฯ ตา ปญฺ จ มธมุสุขาวิโส โหว, เรา
ฺคำํ ตสุคุณทิวา "ธมมิกํ โน กถิ สปุราสติ อาหุส, โส
ธมมุภูติ กเเล I๏๙๘ สุมฺพฺุรํ สุนฺอาติ วาํ อนุตยมฺกํ โอโล, เรา
ตฺต สตฺคฺคํ "ธมมิกํ โน กถิ สปุราสติ อาหุส, โส
ธมมกิโก กเเล "ธมมิกํ โน ลุกโฒติ คตฺจิฏ๎ตา
อาวฺุโส หิายิ จิตุณาโติ" โกนิ ธมมิกํ กถิํดี มนุสสานํ
ธมฺมํ ถามปํสส. มนุสสา ธมมํ กสฺวา ปุญฺวิจฺฉายปี มนุสมดีส.
เอวํ สมนุตฺตา กิจกําราคมสะ เทวา เทวา วิสสะ ตำหนาย ปิณทาย ปติทาย ตฺุตา คตฺตํ คิตฺจา
"อาวฺุโส หิายิ จิตุณาโติ" โกนิ ธมมิกํ กถิํดี มนุสสานํ