ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ชมพูปทุมกฎหมาย (สดฺโม ภาคา) - หน้าที่ 110
ลวาโส นาม ทุโข อุตโข ทุขญานปิติธารุติ: ยง วุฒสุงฌานิติ
อทฺธนี ปฏินนฺตุ คาถา: เต ทุขญาน อนุปติวาม: ตสมา
น อนุปติวาม: ยสมา ทุขญานปิติธาร: ทุขฺโณ อนุฏฐาโวมิ
ทุกโข อุตฺโข อนุฏฐาโว: คมมตาย อุตฺโขปิ น ภวนฺติยา อุตฺโข.
เทสนาวาสนา โส ภิกฺขุ ปญฺญา ฐานาสุ ทาสสิส ทุกเย
นิโพนทนฺโต ปวโจมภโคอิริยํ ๙ ปโตญฺญภูญาณิ ๙ สํโณนานิ
ปทเลวา อรหทฺต ปฏิจฺจสมด์.ีดี.
วชฺชิปดุกตภิกฺขุวฏญ.
๓. จิตตคตนวตฺตวฏฺ ๒๐๘
"ลาหโส สีลาน สมฺปนโน วิถ ธมฺมเทสนา สตฺถา เถรวา
วิหารโน จิตตคหปอาธราพ ภาวมจิญฺญายติ คาถาวณฺณ อารามภูกํ ภควญฺญาคมาย
วิธานั วิธานาติ คาถา ปกติ ตถเวทนตา วุตฺติ ทิ ตถุกิ จีณ นนฺทฺต
เอกสุต สุมาหา สนฺติ คติ อาคุณวุตฺตสาลัย สุกาโร อุปชฺชติ
อุทาห ออนุญฺตน คจุณตุตสาสํ สา อุปปชฺชเยยาติ: "อนนุต มม สนฺติคิ" อาคุณตํสุตสาํ อญฺญตฺต คจุณตุตสาสํ ตสฺส.
๗. ยุ. อุปปชฺชาตํ