ประโบค - ชมมปทฏฏาก (สุดฒโ๖ ภาโก) - หน้าที่ 50 ธัมมปทัฏฐกถา สัตตโม ภาโค หน้า 50
หน้าที่ 50 / 162

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงหลักการที่สำคัญในพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะเกี่ยวกับสมณชน การอธิบายการเป็นอยู่ของสมควรที่จะพิจารณาในธรรมตามที่มีการกล่าวถึงในบทนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ปฏิบัติธรรมและสายการสอน เพื่อให้เข้าถึงความเข้าใจที่แท้จริง หากต้องการศึกษาหรือให้ความสำคัญในบริบทของการปฏิบัติธรรมในช่วงเวลาต่างๆ บทเรียนในที่นี้จะช่วยให้มีวิสัยทัศน์ที่ชัดเจนยิ่งขึ้นในเรื่องของความหมาย และบทบาทของสมณและการบุกเบิกเส้นทางแห่งธรรม.

หัวข้อประเด็น

-มุนฑกาน
-สมโณ
-ธรรม
-การปฏิบัติ
-ศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโบค - ชมมปทฏฏาก (สุดฒโ๖ ภาโก) - หน้าที่ 50 "น มุนฑกาน สมโณ อพุทธ โอลีก ณฺธ, อิฉนฺโลกสมปนฺโน สมโณ ก็ ภวสถฺติ. โโย สมณปาปิเน อนฺถกาลนฺ สพฺพโส, สมคฺฏตา หิ ปาปนํ สมโณติ ปจฺจุบัณฑิต. คตฺ "มุนฑกานตาติ: สีสมฺมุนฑฺตมฺนฺต. อพุทธโตี: สีสฺตน จ ฐุตฺวคฺวตน จ วิริโต. อลิกฺ ภนฺติ: มูลาวาทํ ภนฺตํ อปฺปุตฺตสํ อารมณฺแส. อิจฺฉยา ปตฺตสํ จ โโลมน สมฺนากโต สมโณ นาม ก็ ภวิสฺสติ. สมเดติ: โย จ ปติคณฺนาติ วา มหนฺตนาติ วา ปาปนีติ อุปสมติ, โส เตสฺส สมิตฺติ 'สมโณติ ปจฺจูอติ' อตฺโถ. เทสนาวาสน พุท โสตฺฏิฏฺิวา ปาปูณีสฺตฺติ. หตฺตกฑตกํ. ๗. อญฺญตรรพรหมนฺว๎ดกฺ (๑๕๕) "น น เทน กิญฺจู โส โหติติ อิมา ชมมเทสนํ สกฺตุ เตวคน วิหรนฺโต อญฺญตรํ พราหมณํ อาราพกํ กเสติ. โส จีริ พาทีรสํย ปทุมิจิตา กิโก จรณโค อินฺทสโล "สมโณ โคโดโม อคฺตณ สาวกา ภิกฺขาย จรณฺเต ภิกฺขูติ วดฺฏํ วฑฺฒติ. โส สตฺตา อุปสงฺกมฺมติว่า "โท โคมฺห อหิ ภิกฺขึ จิรฺวา ชิวํ มิจิ ภิกฺขํ วาทํ วา ภกฺฎิ วาทํ, มิจิ ภกฺขติ วทฺตํ; มํ ภิกฺขติ วทฺตํ, วฏฺฐติ. โส สตฺตา อุปสงฺกมฺมติว่า "โท โคมฺห อหิ ภิกฺขึ จิรฺวา ชิวํ มิจิ ภิกฺขํ วาทํ วา ภกฺฎิ วาทํ, มิจิ ภกฺขติ วทฺตํ; มํ ภิกฺขติ วทฺตํ, วฏฺฐติ. อโน สตฺตา "นาห"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More