ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคม - ธรรมปฏิภาค (สุดโตม ภาโค) - หน้าที่ 105
รรุขมาน อุดจลิ. มิจฉาทิฏฐิ โคนะ ปริสิตวา ธนะโณ โชชนปติ
ปุเรตวา โคนะ อาศรํ อนํ อาณํ มําติว มตปติโร วิย หวาว
ตํา อณูชาปุตวา โภคะวา "อํานิ อุปรานิ ราชา ปสสุต, มา
อณุโภติ ติ ปวดติ ปลาสวา ยกนมาวาน โชชนปติ อุปรานี
ฉินทิตวา คตา ปุนทิวเส "ราชกุลโต โฉรณ์ิ ภาชนะนฤติ อวหมูติ
โกลาหล โรณุา ทวาราณี ปีฑิตวา โอโลเกวา ตฤต อุปสุนฺดา
นครา นิงฺวจีวา อิติ ติฎ โ โอโลเกวา ทรุตฺ ญฺสุนฺปติ
ทิสวา "อย็ โโลติ ดํ ทาริ คเหฺวา ธนฺโม ทรสสสฺสต. ราชา
อุปรานิ ที่สูวา "กินํตํ ตาตํ ปุจิํ "นาท เทว ชานามิ,
มาตาปิตโร โม่ อาณุวา รตติ โภคะวา รญฺญมานา อุปรุสฺฏ,
คํา มาตาปิตโร มํ รญฺญปติ นิโภคโย นิ ทุกํ อุปาโล, ๒๓๕ต.๔
อํฆํ ชนามิฏิ อกา. อณุส มาตาปิตโรํ คํ จานํ อนุวา ราษา
ติ ปวดติ ฯนา ตํ ๆโย ปิํ ชน อาทาย สตฺถี คนุวา
สุภํ อาเรวตวา "กินนุ โโป นุณา พุทธาญฺสุทฺ ธย รุกา โหติ
อุทฺทุ ชมานํสุอาเทาทาโยปิติ ปุจิํ อุตสฺสา สตฺถา "มหาราชฯ
น เกมฺลฺ พุทธฺสุสฺติ เรวา, เเสล ปาน ฉุภิณฺ จิตติ
สุภาวี, เตสํ อนฺเญน รุกฺวาเรณ วา มนฺโสนเทรน วา กิฺจิ
นฤติติ ติวา อณฺญานํ ทุสเสนฺโต อิมา คาถา อากาสิ
"สตปุพพีทิ ปพฺโพมฺณี สหา โคตมสาวกา,
เหมือนวาง วรโต จ นิจิจิ พุทธาคม สติ.