บทที่ 154 จาก ชมพูปากฤษฎา : หน้า 154/162

ประโยค - ชมพูปากฤษฎา (สดฺดา ภาคโค) - หน้าที่ 154 พุทธวจน อุดมณีติวา มหุมมภิโก หุตวา วิสาสสุสติ จตุวาสกสมุทธ์ปี สงโสณกวา ปริญญาพฤติ. สนานสามเณรวาดู. ๖. ปาวรวคฤติวุตฺ (๒๓๖) "อุปมาทรตาติ อิมิ ชุมเมตฺสน สตฺตา เซวนน วิรนฺโต โกสสุรโป ปาวรวา นาม หุติอ ธารพุ กถสี. ใส กิณ หุติครูณาเค มหาโล หุตวา อปริณ สมเยน ชรวาวเวลกพุทธโต เอ้า มนุต มะริน โอเรุโย กลา ลคฺคุฎฺวา อุตตรํดี นาสกฺจิ มหาสฺโน ติ ทิสฺวา "เอวโร ปิโป นาม หุติอ อิมิ พุทธพลาว ปฏโตโต กง ศมุกฺขาเส ราชา ตํ ปวดิ ตสฺวา หุตจ จิ อนบเปล "คณุ ตํ หุติฺกิ กลาโล อุทารฺติสี. โศลา คนุต วตา คศมิ จาน สงฺคามสี ทุสฺสวา อโรกเจปส. มนาชาติภิโ หุติ วาเณนฺญาย เทน ปริญฺจิสํ. ภิกฺขูณ การณํ ทิสฺวา สตฺตู อาโรเจสสตฺ สตฺตา "เตน ตาว ภิกฺขู หุตนิมา ปกติปุงกุฏตฺถ อุตตา อุทธิโต, ดูมเห ปน กสิลสุกฺขิ ปกนาค: คสมา โโนโนส ปทิคฺควา ฑุมเห ปโต อุตมํ อุตมถาติ วตฺถา อิมิ คาถามา "อุปมาทรตา โหติ สติยา อภิบารเส อริคา โหค. ๗. ม. ปาเวยิณี ส. พุทธรณิ.