ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ชุมปะกอญ (อุทัย ภาค ๑) - หน้าที่ 109
"อมาหากิ๋" เกโรติ. "กูชามเพนโต น ภวิสุติติ" "นดเด็ด
พราหมณ์ติต" "เตนหิ อะห์ กูชามเปลาสามิต" "สาโล สากโลสิ,
กูชามเปติโค" "โส" "โหตุ ชานิสาสมา กุตตุพนตุเดี" "เอภิ ฯาย
ปวิตติ ทิวา ปัจจุบานคน คนดวา ปฏิญฺชูม มหนด์
ปาณิปูปาหรามกาสิ. เณร "กินนามดมณี" อโนโลกดวา คตฺ
พราหมณ์สูง สกดสรีร" ทาโห อุปปาชี. โส "อโห คุณสมปโน"
อยู่โตติ เกรสสุ ปานบูด นิภชตูวา "มณ เฒ ภุญฺญติ
วไดวา, กี เอตนดติ วุตฺต, "อุ" วิมาสนดุย คุมเห ปราณฺิม
อาหุ. "โหตุ, มามิ เตติ." "สาเม มนฺดก มนฺดา, มม
เคเหโย นิสิตดวา ภิกษุ คีภิ้น คณุกติ เณรสูง ปฏิตฺ คณุธิ.
เณรนฺโญ ปฏิตฺ อภาสิ. พราหมณ์โณ เกร ฆ่า เนตวา ปริวิตติ
มณูสทา คุจฺฉิตวา "อิมิ นา อหกํ นิรปโโน อยูโย ปนอฺโญ,
ทนฺเทปิปิสาโม โมกาโน ฑดี้, เอกา ฑตฺวา นามเรสมัคติ
เลขทุภูวนํทิหตุดา พราหมณ์สูง เณราวา เฌทวา อุฬฺหสฺส. เณร อุจฺจาย
คจฺฉนฺโต พราหมณ์สูง หดง ปทฺติ อภาสิ. มนฺสุสา ตํา เกน
สัมวิฏฺฐี คณุอุโดฯ ทิโลส "มุนตด คุมฺกํา ปติ๑๙๖ คเหตฺวา พราหมณ์ํ
นิวุตฺตดํ อหสฺส. "กี เอตํ อุปสกาติ." "พราหมณเมน ดุมห
ปหญฺา, มมุสสุ คฤฑู ฆาตฺฉานิสาสมาติ. "กี ปน ปุมเม อมินา
ปหญฺกา, อทาหู อนุติ. "ดุมเม นนฺเตติ." "มํ เอต สปริวา
ฒามบาล คุจฉนฺติ มฏฺทํ คุตฺฉํ มุนฺเตฯ"
๑.ส.ม.ญ. ชานิสาสมุต.