ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ชมพูปฏิฎก (อธิฐาน ภาโค) - หน้าที่ 110
นิวิฏตาปฏิฎก เโลโร วิหารเมว คโต ภิกขุ อุชฌามิสฺ "กินนามเมด,
สาริปฏิฎกตุตฺโว เนน พฤหมนน ปาโถ, ตสฺสา เคห
นิสิฏทวา ภิกขุ ขอผฺวา อนโต, เถรสุ ปภฺกลาโน ปภฺยโย
น อิทานี โโล คสฺสโล ลาภชิสฺสติ, อวาสเส โปเบญโจ วิริยสฺสติ สุกา
อาคุณฺวา "กาย นุตฺต ภิกขเว เอตริ กาย สนฺนิสํมานาติ
ปุจฺฉิวา, "อิเมย นามาติ วุเดต, "ภิกขเว พุทธฺมโน พุทธฺมโน
ปหโล ภวิสติ โกโส นามเม อนาคามิคุณ สมคฺมาดํ คจฺฉตีติ
วทวา ธมฺม เทสนา โต อิมา คาถา อาตสํ
"น พุทธโมนาสุ ปหโรยู, นาสุส มุนฺฎเจน พราหมฺโณ,
ฐิ พุทธโมนาสุ หนตํ, ตโต ฯ วิสุษ มุนฺฎจิ.
น พุทธโมนสุตตทิฏฺฐิเอโย,
ยทํานิสโส มนฺสาป ปิยํ; ยโต ยฺโธ ทิสสมโน นิวิฏตคติ,
ตฺถ "ปหโรยํ: ชีโนสาวราหมโน 'อหนุสมฺมึ ชานนฺโต
ชินาสวสสุ วา อญฺญสุ วา พุทธโมสํ น ปหรฺย.
นาสุส มุนฺฎเจกติ: โสปี มปโถ ชินาสวราหมโน อสฺสุ
ปหริวา ธิสิสา เวโร น มุนฺฎเจ, ศสฺมิ โกปี น กรเยทิต อตฺโค.
ถิ พุทธโมนสฺสคล: ชินาสวุราหมโนสฺ สนะลูกํ ครหํ.
๑. ส. ม. อนุสรคสุ วา ชาติพุทธโมนส๎สุ.