ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ชมพูปฏิภาค (อัญฺญา ภาคโ ค) - หน้าที่ 124
โสภสวิทฺฐา มุจฺจุสฺสุสํ พราหมณ
วิช๚ อริยา ปสานตุ,
ตนฺติ มจฺฉนา โลชติติ.
โส สกฤติ ปฏิภาคา ปุพพขิฏฺวา อรหํ
ปาปนี อตสสู.
ณภูโน อกโกสากภาราวา "ภาคา กิริเม" มุปฺพชิฏฺติ สุตวา
กุกโย อคนฺวา สกฺตารา อสฺพฺภา รุสาธิ วาทา อกโกส.
โลสํ สกฺตารา อติณีณ ขทนฺยางํ โอปํเมน สุตฺถุโต สกฺตริ
ปสนฺนํ โปพุทฺฒา อรหํ ปาปนี อปฺปิยสฺส "สนุทริภฺภาวะฯ" พลังุกฺการภาวา เทวา กนฺภูภาสโร สกฺตารี อุกโกสนฺนาฏโฆ สกฺตารา อวิปํทา ปุปฺผิอิ
อโลเกสํ.
อเกกวิท ธมมภาย กํ สมูจฺฉาปุฬํ "อาวุโล อจริยา.
วต พทฺุธนา: ฉุตส นมฺภาฎสฺส อกโกสนฺนอต สตกา จิณฺ
อวคฺวา เตลยํ ปติภูจา ชโลติ สกฺตา อนุกฺวา "าย" นุกฺขา ภีวนา เอทริ ถลาย สนุนิสฺสนาติ ปูฏิอจฺวา,"อิมาย
นามาติ ฐุตแต, "ภิกฺขู อํ มมฺ ขนฺติพลาน สมุหานกตฺตา
ทุกฺเขส อนุตสฺสนโต มหาชนสฺส ปฏิญา โมหิยาวติ วตฺต อิมฺ คามา
"อุกโกส วชพลญฺญอทุ อุกฺโกโย โโย ตติฺกํติ,
ขนฺติพล พลานิกา ตมํ พฤฺมิ พราหมณุนฺติ,ฺ
ตคฺค "อทธภูติ: เอย สาสํ อุกโกสวตดิ อุกฺโกสนฺน
ปริกาสญฺ ปานิจํที โปนฺฑภู อนุพนฺธนํ ทีรํ พนฺธภู โย
อุกฺขฺมานโล หุตวา อริวาเสด, ขนฺติพล สมุหานกตฺตา ขนฺติพล,