การเปรียบเทียบต้นเม็งงูกับราชสมบัติ : หน้า 9/48

เก็บผลเม็งมงมกิน ในที่สุดต้นเม็งงูก็ถูกรถถอดโคน ลำตั๋งลำบนอยู่ตรงทางเข้าออกพระราชอุทยาน เมือพระมหาชนกทอดพระเนตรต้นเม็งงูที่มีผลรส หวานต้นนั้นถูกหักโคนทำลาย ขณะทีต้นไม้ผลไม่เป็นอะไรเลย จึงทรสอบถามความจริงจากเหล่ามาย เมื่อทรงทราบถึงเหตุแห่งความตั้งอยู่และดำไปของต้นเม็งงู ทั้งสองแล้ว ก็ทรงถึงความสงสารพระทัย มีพระราชดำริขึ้นมาว่า "แม้ราขสมบัติก็เป็นเช่นเดียวกับต้นเม็งงูที่มีผลเป็นดั่ง วันหนึ่งจะมีพระราชาแนวแค้นกันอื่นทยามาประชิดติดเวียงชัย เพื่อบราขำแข่งชิงเมือง" เหมือนดังที่พระราชบดีดํากับพระเจ้าอาเจ้าของพระองค์เคยแข่งราชสมบัติกันมาแล้ว ไม่ซําก็เร็ว ราชสมบัติของพระองค์คงต้องแตกทำลาย เหมือนอย่างกับต้นเม็งงูที่หักโคนเพราะผลที่มีรสรหวานของมันเอง ส่วนบรรพชา คือ การบวง ย่อมเป็นเช่นกับต้นเม็งงูไม่มีผล อย่างไรก็ตาม ก็ไม่เก็งไม่หัก ต้นไม่โคนเลย ไปสักใบยังไม่ร่วง เมื่อทรงพระดำริดังนั้นแล้ว ทรงพิจารณาต่อไปว่า “ภัยย่อมไม่มีแก่ผู้ที่ไม่กังวล ภัยย่อมไม่มีแก่ผู้ที่ไม่มีผลประโยชน์ เราจําไม่เป็นเหมือนต้นเม็งงูที่มีผล