การฝึกสมาธิเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย : หน้า 43/48

๓ ของดวงอาทิตย์ เราไม่อาจเร่งเวลาได้ ๔ อย่ากังวลถึงการกำหนดลมหายใจเข้าออก เพราะ การฝึกสมาธิจิตรวมภาวนาเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย อายั ย การนี้ถึง “อาจโลกสลาย” คือสิกขวามสงบเป็นบท เริ่มต้น เมื่อฝึกสมาธิจนเข้าถึงดวงปรมมรรลแล้ว ฝึกสมาธิต่อไป ผ่านกายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กาย- รูปพรหม กายอรูปพรหม จนกระทั่งเข้าถึงพระธรรมกาย แล้วจึงเจริญวิปัสสนาในภายหลัง ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็น ต้องกำหนดลมหายใจเข้าออกแต่ประกาศใด ๔. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ที่ศูนย์กลาง กายที่เดียว ไม่ว่าจะอยู่เอนไซบอทได้ตาม เช่น ยืนก็ ดี เดินก็ ดี นอนก็ ดี อย่าย้ายฐานที่จิตไปไว้ที่ อื่นเป็นอันขาด ให้ตั้งใจบริการภาวนา พร้อมกันกับนิ่งถึง บริกรรมมินตเป็นดวงแก้วใสความคู่กันตลอดไป ๕. นิมิตต่างๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปตั้งไว้ที่ศูนย์- กลางกายทั้งหมด ถ้ามิมิตเกิดขึ้นแล้วไป ก็ไม่ต้อง ตามหา ให้ความนําประคองใจต่อไปตามปกติ ในที่สุด เมื่อ จิตสงบ นิมิตย่อมปรากฏขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิเบื้องต้นเท่าที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ย่อม เป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้พอสมควร เมื่อซักซ้อมปฏิบัติ อยู่เสมอๆ ไม่ทอดทิ้ง จนได้ดวงปรมมรรล แล้ว ก็ให้มั่น ประคองรักษาดวงปฐมมรรคนั้นไว้ตลอดชีวิต ดำรงอยู่