ข้อความต้นฉบับในหน้า
16
ก็เป็นอรรถเป็นธรรมได้หมด หรือแม้แต่เด็กผู้หญิงที่ตอบคำถามนี้ ฟังก็พูดแล้วก็ฟังอีกเหมือนกันว่า บาร์มีของเด็กคนนี้ไม่เบาที่เดียว พอพระมหาชนได้ลาดเด็กผู้หญิงตอบอย่างนั้น พระองค์ก็ไม่ปล่อยโอกาสสำคัญนี้ให้ผ่านไปทรงถามพระเสาร์ว่า “สิฉิ เธได้ยินคำถามที่เด็กผู้หญิงคนนี้พูดแล้วหรือยัง เด็กผู้หญิงเป็นเพียงชั้นสาวใช่ ยังติเตียนเราได้ เพราะความประพฤติของเราทั้งสอง คืออดตามเป็นบรรพต เธอเป็นสตรีเดินตามกันมา ย่อมเป็นเหตุแห่งครรภ์ได้ ถนข้างหน้า นี่เป็นทางสองแพร่ง เราทั้งสองจงแยกกันไปเกิด เธออย่าเรียกอาม่าว่าสาวมี และอามาจะไม่เรียกเธอว่าเป็นสีของอามาอีก”
ขณะเดียวกันนั้น ได้เสด็จเข้าไปยังอีกนครหนึ่ง ขณะนั้นใกล้เป็นเวลามัภทาตร พระมหาชนเสด็จไปยืนอยู่ตรงประตูของนายช่างคร ฝ่ายนายช่างกำลังดัดลูกครให้ตรงอยู่ นายช่างคร หลับตาข้างหนึ่ง ใช้ตาข้างหนึ่งลิงลูกครอันหนึ่งมืบมือเพื่อจะดูว่าตรงไหนคด ตรงไหนไม่คด เมื่อพระมหาชนทรงเห็นนายช่างครกำลังดัดครออยู่หน้าชุมประตูนั้น พระองค์ทรงมองเห็นข้อคิดที่เป็นอรรถเป็นธรรมออกมาได้