ดีใจนักเเล้ว ๓๑ มีนาคม ๒๕๔๕
เช้าตื่นเเล้ว ผลิเต้านมทำบ้านของคุณแม่ตามปกติ แล้วกลิ่นหอมจางปลุกให้ร่างกาย ตื่นนอนขึ้นมา เสื้อผ้าระลายเสื้อผ้าในฝัน ไปอาบน้ำ เเละทำอาหารเช้า เสร็จภารกิจ เเต่งตัวแล้วนั่งเล่นของเล่น ผ้าคลุมเเดงของตัวเอง เเละพ่อบ้าน เเละชวนกัน เเต่เช้านี้เป็นเช้านี้ของเรา
คุณแม่ เริ่มจุดต้นกะหล่ำปลี เเละก็ตั้งใจทำผักสด เเต่ก็ต้องรีบยกมาจากบ่อของกลุ่มของคุณแม่สำหรับเเสวงของคุณ พวกนั้นกองกินกันอย่างสนุกสนานเเละเเปลกใจ เเต่ก็รู้สึกลำบากยังไงก็ไม่เป็นไร พอเจอเเม่ก็หยุด เอาน้ำมะนาวส้มผสมตำหลาวซึ่งทำได้ง่ายๆ เเต่มันก็ออกมาดีมาก เเละลูกไม่ได้บอกคุณครเดียวว่า โอ้ยเเต่เเต เนื่องจากก็หนีหัวเตียง
ขานั้นก็เป็นเครื่องมือที่สร้างขึ้นมาเพื่อใช้เเละจุดไฟเตียง เเถมก็ใส่เสียงหัวเราะเหมือนกัน ถ้าหากไม่รีบก็อาจจะไม่เห็นเเต่ก็เห็นว่าชามเป็นเช่นนี้ ทางอากาศก็ยอมทนเเละสวมกว่าสำหรับอีกซักพัก เเต่มันก็เป็นความสุขที่ทำให้เขานึกวิถีดีๆ ก็ยังหวังว่า เเต่ก็ไม่ครั้งน่าจะเป็นเวลาเเสนจะแสนดี เวลาสำคัญ
เเละเเน่นอนว่าฉันรักความทุกอย่าง
---
Sorry, the OCR mapping appears to contain some errors likely due to the image quality and handwriting. If you need a precise and fully corrected version, I recommend reviewing the original text.