ข้อความต้นฉบับในหน้า
นั่งสมาธิมากขึ้นก็พบบกับความสุขภายใน ที่ทำให้คุณค่าของการบวช
"เวลานั่งสมาธิ ตามจะปล่อยใจตามเสียงของหลวงพ่อ วางใจ
นุ่ม ๆ เบา ๆ ไปเรื่อย ๆ ลักษัพรู้สึกสบายเหมือนอยู่ในห้องอวกาศ
เบามาก แล้วมีแสงแก้วอินเข้ามาจากกลางท้อง เห็นดวงแก้วชุปชื้น ๆ
กันขึ้นมาหลาย ๆ ดวง ดวงแก้วที่อุดมไปด้วยเหมือนแก้วน้ำ ใหญ่
เท่ากับฟองไข่แตกของไข่ สว่างเท่ากับพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน ตอนนั้น
ใจมันมาก เหมือนได้ทิ้งทุกอย่างวางทุกสิ่งจริง ๆ ในหัวไม่มีคิดเรื่องอะไร
เลย พอแตะใจเบา ๆ ไปที่ดวงแก้ว ก็มีองค์พระเกิดขึ้น บางองค์เป็น
สีเหลือง บางองค์มีสีเหมือนเพชร สวยงามมาก องค์พระท่านขยายจน
คมชัดตัว ตอนได้รับรู้สึกเหมือนเราเป็นองค์พระไปเลย และเหมือน
ท่านจะอยู่กับเราตลอดเวลา เวลาใจนั่งอย่างนี้ เห็นองค์พระแบบนี้
อาจมาจะมีความสุขมาก ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อน
พลิขาดีจะก็ถึงองค์พระตลอด และไม่ว่าจะสงบ น่ารักฝ้า
หรือทำอะไรจะมีความรู้สึกเหมือนถูกอุดอยู่ตลอดเวลา รู้สึกดี รู้สึกมี
ความสุขมาก
"อาตมาอยากให้ทุกคนตั้งใจนั่งสมาธิ ถ้าเราฝึกปฏิบัติได้ เราจะ
ได้เปลี่ยนชีวิต จากคนเป็นคนดึงร้ายก็เป็นดี จากคนผิดพลาดก็จะดี
ขึ้น เหมือนอย่างอาตมาเมื่อก่อนเคยไม่ดี พอมาบวชได้บรรดาตัวเอง
ได้ฝึกตามคำสอน ได้ปฏิบัติธรรม ก็ทำให้มันนั้น กลายเป็นคนมีกำ
คิดความอ่าน มีกำเข้าใจในชีวิต พระอาจารย์เคยบอกว่า ความ
ลำบากสร้างคน ความสุขง่าย ๆ ถ้าคิดว่าการอบรมมันลำบาก ก็
แปลว่าชีวิตเรากำลังจะถูกสร้างให้ว่าง ถ้าพบความว่างภายในเมื่อไร ก็
จะได้พบกับกุศลที่แท้จริง
ถ้าเราไม่เกี่ยงด่านในการปฏิบัติธรรม ไม่ดูถูกกิเลสก็
นึกถึงศูนย์กลางกายให้ได้ตลอดเวลา โดยมีสิ่งละระกายกลางดวงใส มี
สัมปชัญญะรูดเล่นสู่ภายใน ความรู้สึกของเราจะค่อย ๆ ดันเคอและ
เข้าใกล้ จนกระทั่งกลืนหายเข้าไปในศูนย์กลางกายขององค์พระธรรม-
กาย มีมหาใจเดียวกับพระธรรมกาย ณ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗
เหมือสีกูดสองขันนี้มือ และองค์พระธรรมกาย นั้นเอง คือ กายแห่งการ
ตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรมกายพ้นเอง คือ องค์
ดกาด คังพทพจน์ที่ว่า อมญากาย อท อิติปิติ ตาคต คื อ ธรรมกาย
ถ้าเราเข้าถึงพระธรรมกายจะทราบได้ด้วยใจของเรา ว่า พระสัมมา-
สัมพุทธเจ้าท่านอยู่กับเราตลอดเวลา